wpasowywanie się w krajobraz

[Bożena]

próbuję otworzyć nowy zasięg
choć ciasnota ucina możliwości
jak nożem i rani
to wirtualne wysłanie w chmurę
rodzi deszcz

okno na kwitnące jabłonie
dostrajam do złagodzenia klimatu
szczypią oczy wymazywaniem historii
ponawiane próby sprowadzają oczekiwania
na skowronki

przesączam zbiory
w głowie nieskończoność
oszukuje
jak kostki lodu na powiekach

buntuje się łamiący kręgosłup
a za ścianą przeloty
sprowadzają ciekawość

[Alek Osiński]

Próbuję otworzyć się na nowy
zasięg - bezskutecznie; ciasna klatka
ucina możliwości. Nóż rani żywą tkankę
i wysłana w chmurę rodzę deszcz.

Równie dobrze mogą to być również
kwitnące jabłonie. Dostrojenie w ramach
łagodzenia klimatu. Szczypią oczy
wymazując historię niepowodzeń.

W oczekiwaniu na pierwszego skowronka
przesączam zbiory. W głowie nieskończoność
oszukuje - kostki lodu na powiekach, kiedy
za ścianą próbne loty sprowadzają się
do czystej ciekawości.

Fajny wiersz Bożeno, ale pewnie punkt widzenia
skłonił mnie do przeczytania po swojemu.
Dziękuję i mam nadzieję, że się nie obrazisz...

[Bożena]

Dziękuję i mam nadzieję, że się nie obrazisz...

- Alku- to dla mnie radość- podoba mi się zapis- boję się stosować interpunkcję- ale coraz bardziej mnie korci
Pięknie przerobiłeś- dziękuję- serdecznie pozdrawiam

[em_]

Wiersz bardzo mi się podoba,
mam jedno malutkie zastrzeżenie - rani do żywej tkanki - i trochę dźwięczy, zwłaszcza, że jest na tego więcej, a można - tkanki - zapisać l. mnogiej

[coobus]

przesączam zbiory
w głowie nieskończoność
oszukuje
jak kostki lodu na powiekach

Za to i za całość

[Bożena]

Za to i za całość

- podziękowanie składam:)
wiosna już się zagościła na całego

Dodano -- 11 kwie 2015, 12:32 --

Wiersz bardzo mi się podoba,
mam jedno malutkie zastrzeżenie - rani do żywej tkanki - i trochę dźwięczy, zwłaszcza, że jest na tego więcej, a można - tkanki - zapisać l. mnogiej

- Em- pomyślę

[Henryk VIII]

REFLEKSYJNIE - WIĘC TAK, JAK BYĆ POWINNO
Piszesz: "buntuje się łamiący kręgosłup
a za ścianą przeloty
sprowadzają ciekawość" - bardzo dobre zakonczenie!
SKŁONIŁAS MNIE DO ZADUMY ...
H8

[Bożena]

SKŁONIŁAS MNIE DO ZADUMY ...

- Henryku to świetnie- dziękuję

Em- skorzystam z podpowiedzi i zmieniam

[ble]

Zaraz po Mirku kolejny krajobraz. Może światy widziane przez nas są również przez nas stwarzane? Samotny byłby deszcz i skowronek bez człowieka. Ładnie to pomyślane, Bożeno

[Hosanna]

próbuję otworzyć nowy zasięg
dostrajam
przesączam zbiory

w głowie nieskończoność wciąż oszukuje

a za ścianą
przeloty i .... ciekawość

te fragmenty złożyły mi się w całość która domaga się ode mnie ... otworzenia nowego zasięgu

stare niech zostaną w skrzyniach pamięci
mechanizmach przetrwania
chce testować nowe
własnym życiem