przechodzisz do następnego etapu

[perfidny krasnal]

kulę się
liczę kulki w ręce

imion ich nie pamiętam
nieważne

przeszły przez ucho igielne
chociaż bogate

cud
mam wzięcie u sikorek

tłuszcz z ciała
światłość ze światłości

pomagam babci
przejść na czerwonym

samochody stoją
jest wieczność

nie przechodzi przez gardło
złożony nóż



-------------------------
krasnal chwilowo rezygnuje z zamieszczania
próbek poezji krasnoludzkiej, gdyż i tak byłyby potraktowane jako eksperymentum, jednak krasnal tak długo już przebywa między ludźmi
że nauczył się też trochę pisać po ludzkiemu, czym się niniejszym dzieli.
krasnal zdaje sobie sprawę z dużej ilości przechodzenia w tekście ale postanowił przejść nad tym do porządku dziennego.



p. krasnal

[figa]

[Marcin Sztelak]

Ogólnie budzi mieszane uczucia i wersyfikacja nie bardzo mi odpowiada.
Pozdrawiam

[Gloinnen]

Chyba właśnie ze względu na tę wersyfikację wiersz się źle czyta. Proponuję zastosowanie szerszej frazy - może tak? Zapis staje się płynniejszy. Aha, pozwoliłam sobie też na wprowadzenie interpunkcji, wydaje mi się, że akurat w tym wierszu mogłaby ona stać się dodatkowym środkiem poetyckim.

"Kulę się, liczę kulki w ręce;
imion ich nie pamiętam,
nieważne. Przeszły przez ucho igielne,
chociaż bogate; cud.
Mam wzięcie u sikorek. Tłuszcz z ciała,
światłość ze światłości.

Pomagam babci przejść na czerwonym,
samochody stoją.

Jest wieczność.

Nie przechodzi przez gardło
złożony nóż."

Tak sobie to ułożyłam.

Podoba mi się pointa.


Glo.

[Alek Osiński]

Glo nieźle pokombinowała, chociaż jeśli
miałyby być takie szczebelki, to czemu nie...

[Miladora]

Wydaje mi się, że każda taka malutka zwrotka to pewna migawka, a w niej uchwycona myśl.
Można na różne sposoby interpretować poszczególne słowa, a jednak łączą się w pewną całość i dają w konsekwencji obraz.

Ja tu sobie odkryłam parę rzeczy, które taka wersyfikacja podkreśla, więc nie będę się jej czepiać.
Zaintrygował mnie wiersz i jego zwięzłość, Krasnalku.

Dobrego