stopy

[Julka]

stopy

były jeszcze małe ściernisko kłując ubóstwo
sklejało palce lepką czerwienią
zaczęła się stroma kamienista droga
poszukiwanie własnego kawałka świata

kamienie dorastały podobnie jak stopy
bezwiednie związane ze sobą na dobre i złe
tak nieodstępnie od miasta do miasta
pod chmurami razem choć nie w jednym celu

mnożyły upadki (niby niechcący) a tak boleśnie
świetliki nad bagnem i metamorfoza
a gdy rosły kwiaty padały deszcze balsam
na gojące się rany i znów świeciło słońce

najgorsze są niepożądane zaskoczenia
przeleci prosta linia która już nic nie znaczy
zimne stopy staną w pozycji pionowej
i tylko niewiadoma długowieczność

[Ewa Włodek]

refleksja nad życiem - trudnym, bolesnym, pełnym doświadczeń, tych zdecydowanie złych i czasami tych dobrych. I - w mojej ocenie - ciekawy zabieg z tymi stopami, które wszak nie są dla nas mniej ważne, niż ręce czy oczy, o których się tak wiele pisze i czyta! Wiersz mi się spodobał - i przesłanie, i pomysł i wykonanie...


Pozdrowienia i uśmiechy jasne, Alegorio...
Ewa

[Gloinnen]

były jeszcze małe ściernisko kłując ubóstwo
sklejało palce lepką czerwienią

Trochę mnie razi podkreślona konstrukcja, a można zrobić z tego ciekawy chwyt z wykorzystaniem przerzutni.

Ogólnie to wiersz mnie zainteresował - chociażby z tego względu, że byłam ciekawa wolnego wiersza spod pióra Alegorii. Spodobał mi się sposób poprowadzenia myśli. Szkoda, że nie pokusiłaś się o interpunkcję. Niektóre wiersze lepiej wyglądają bez niej; ten niemalże o nią się prosi.

Akurat analizowaniem wierszy wolnych zajmuję się zawsze dość wnikliwie, więc i Twój wzięłam pod lupę. Nie miej mi za złe. Kilka drobnych propozycji poprawek pozwolę sobie zaprezentować, a oczywiście do Ciebie należy decyzja, czy będziesz coś w wierszu zmieniać, czy też nie.

"były jeszcze małe na kłującym ściernisku ubóstwo
sklejało palce lepką czerwienią" - może w ten sposób?

Wprawdzie delikatna zmiana sensu mi wyszła, ale kompozycyjnie jest przejrzyściej - sama pomyśl.

mnożyły upadki (niby niechcący) a tak boleśnie

"tak" - niepotrzebny wzmacniacz sensu. moim zdaniem.

najgorsze są niepożądane zaskoczenia

Moim zdaniem "niepożądane" jest zbędne, lepiej byłoby bez dopowiadania znaczeń.
"najgorsze są zaskoczenia" - to jest według mnie dość wymowne i uderzające, bez rozmywania idei w nadmiarze określeń.

która już nic nie znaczy

"Juża" też bym wykreśliła.

Generalnie na uparciucha można by ten tekst jeszcze dość ostro przyciąć, bez szkody dla lirycznego przekazu. Akurat jeśli chodzi o wiersze wolne, jestem przeciwniczką nadmiaru słów. Ale z drugiej strony wiersz ma określony rytm i melodię, pewną płynność, naturalność, więc może jednak nadmierna ingerencja nie jest wskazana. Tym bardziej, że utwór ma piękną treść, której wolałabym nie okaleczyć.

Pozdrawiam,


Glo.

[Julka]

Kod: Zaznacz cały

Ewuniu  

dziękuje, że odwiedzasz moje wiersze,
bardzo mi miło.
No właśnie, stopy są tak ważne, że warto im poświęcić wiersz
Ale się zapomina, że się je ma i ile znaczą.

Kod: Zaznacz cały

Gloi

Masz rację co do interpunkcji, ale wolałam jej nie dawać, bo nie jestem w tym dobra jak wiesz.
Jeśli chodzi o poprawki w treści, z niektórymi się zgadzam według twoich sugestii, czyli można byłoby wyrzucić niekóre np. tak, ale niektóre mają potrzebne treści znaczenie, jak np już, czy też niepożądane, bo zaskoczenia mogą też być pożądane.
Poprawiłabym chętnie, jednak zrobię to w pliku.
Nie lubię tutaj według wymogu wstawiać wiersza po poprawce drugi raz.
Dziękuję za sugestie.

[Alek Osiński]

W pierwszym wersie jest jakiś nadmiar
ale ogólnie bardzo ładny wiersz

[Marcin Sztelak]

Być może odrobinę przegadany miejscami, trochę przeszkadza brak interpunkcji lekko usztywniając czytanie.
Mimo tego bardzo dobry wiersz.
Pozdrawiam.

[Julka]

Kod: Zaznacz cały

al z krainy os

Kod: Zaznacz cały

Marcin Sztelak

Bardzo dziękuję za komentarze.

To moja próba pisania wierszy bez rymu.
Może następne będą lepsze, jeśli się jeszcze pokuszę takie napisać