rozklekotany gruchot melancholii

[Napoleon North]

nieprzytomny bigos
chętnie potępi małpkę
jak siekiera drewno

dość jaskrawy furiat
naćpany aż po uszy
będzie Bogiem

wsuwając pierogi
zapomniał o kulturze
tępy nicpoń melancholii

jak drzazga w stopie
uśmiecha się do przeznaczenia
amputacji rozumu

może to kuń ?

[Gloinnen]

Tym razem cudujesz, a nie piszesz wiersz.

Ciekawe, czy Autor sam wie, co miał na myśli.
Brakuje punktu zaczepienia w tym tekście. Czysty surrealizm, ale co z tego wynika?

Może ten naćpany furiat, który chce zostać Bogiem - pozwala trochę zbliżyć się do treści. Odmienne stany świadomości ponoć powodują, że dla człowieka przestają istnieć rzeczy niemożliwe.

Poczekam jednak cierpliwie na inne utwory.
Pozdrawiam,


Glo.

[nie]

Bardzo fajny wiersz.