Kaśka za rzeką

[anastazja]

zanurzona po szyję w zielonym świecie
z uśmiechem Boga mówi że ona
i ziemia to zgodne małżeństwo
jakby istniały między nimi jakieś więzy

odkryte ramiona karmią komary
przed nadchodzącym deszczem
bursztynowy wzrok mówi że zostały
policzone wszystkie źdźbła trawy

zmęczona kładzie się na plecach
przykrywając ciepłym powietrzem

[skaranie boskie]

No i byłoby fajnie, gdyby...
Po pierwsze, Kasia w tekście przeszkadza.
Dałaś jej imię w tytule i ono powinno wystarczyć.
Może spróbuj tak:
odkryte plecy karmią komary
przed nadchodzącym deszczem
a bursztynowy wzrok mówi (...)

Druga sprawa:

(...) zostały zebrane
i policzone każde źdźbło trawy

Nasz język bywa czasami nielogiczny, co akurat tutaj się objawia.
Każde źdźbło trawy, to teoretycznie liczba mnoga, ale czasownik odnosimy tu do zaimka upowszechniającego. Gdybyś Zrobiła tu wyliczankę, dodała jeszcze każdy kwiatek z łąki i ziarnko piasku, byłoby w porządku. Jeśli jednak określasz tylko każde źdźbło trawy, to jednak zostało ono policzone.
Można jeszcze zmienić na:
Zostały policzone wszystkie źdźbła trawy.

Dobra, poużywałem sobie.
Poza tym jest całkiem fajnie, choć Kaśkę zza rzeki mieliśmy już okazję poznać przy innej odsłonie.

[lczerwosz]

zmęczona kładzie się na plecach
przykrywając ciepłym powietrzem

Cóż, niełatwe życie Kaśki opisałaś w wielu utworach. Bardzo ją polubiliśmy (myślę, że nie tylko ja). Takiego przykrycia jej zazdroszczę. Na takiej łące. No może jeszcze lepsze by było z samej Kaśki.
Odnośnie Kasi - popieram skaranie, najlepiej usuń. Poza tym Kasia brzmi obco wobec Kaśki.
Źdźbła także lepiej, a jakże.

[anastazja]

Nasz język bywa czasami nielogiczny, co akurat tutaj się objawia.

- dziękuję Skaranie. Wiedziałam, że coś nie tak - przyszedłeś z pomocą A co do samego wiersza o Kasi? No cóż zżyłam się z nią i czasem wracam. Lubię swoją Kaśkę zza rzeki.


Leszku - i Kasię też wyrzuciłam. Tak myślę, że lepiej. Dzięki, pozdrawia m świątecznie.

[em_]

Chyba już nie można mieć zastrzeżeń,
bardzo ładnie opisane,
czyta się świetnie

[eka]

To jeden z najpiękniejszych...
Uściski, Ana.

[coobus]

Już ją znam, na tyle dobrze, żeby przeżywać z nią razem tę namiastkę życia, jaką los ją obdarzył i skrzywdził. Nawet kiedyś uwierzyłem w jej istnienie. Teraz już wiem, że sama ją wymyśliłaś, ale na pewno nie z niczego. Uosabia zlepek wielu osób, które pozostawiłaś za sobą na życiowej drodze.
Dałaś jej życie. Nieśmiertelne.

[anastazja]

Chyba już nie można mieć zastrzeżeń,

a jednak. Powtórzyłam dwa razy plecy, a miały być odkryte ramiona. Poprawiłam. Dzięki em_

Miło mi eka - buziaki

Uosabia zlepek wielu osób, które pozostawiłaś za sobą na życiowej drodze.

To, prawda - coobi. Dziękuję.

[Bożena]

w zielonym świecie

zanurzona po szyję w pracy
z uśmiechem Boga mówi że ona
i ziemia to zgodne małżeństwo
jakby istniały między nimi jakieś więzy

odkryte ramiona karmią komary
przed nadchodzącym deszczem
bursztynowy wzrok mówi że zostały
policzone wszystkie źdźbła trawy

zmęczona kładzie się na plecach
przykrywając ciepłym powietrzem

może i te pogrubione jeszcze zmienić?

pozdrawiam

[anastazja]

Sęk w tym, że nie widzę pogrubienia - chodzi o "że" ? Bożenko