samotność

[czochrata]

ciemny chłód
zapalone światło
nie rzuca cienia
włączasz radio
idziesz go
sprawdzić

jest
patrzysz z czułością
dzwonek do drzwi
sąsiadka chce wiedzieć
czy żyjesz
kilka słów o polityce
spisywali liczniki
zamykasz drzwi z ulgą
idziesz do przyjaciela

co z tego
że to pająk
uwił swą sieć
przy Twoim łóżku

choćby dlatego
nie można tu wpuścić
żadnej kobiety

[Gloinnen]

Całkiem niezły tekst, chociaż proponowałabym trochę zmian. Po pierwsze podzielić go na strofy. Po drugie - kilka sugestii kosmetycznych.

"przekręcasz dwa razy klucz
wchodzisz w ciemny chłód
nawet jak zapalisz światło
nie rzuca cienia
nie odpowiada żaden głos
włączasz radio

sprawdzasz obecność
jest
uśmiechasz się czule

dzwonek do drzwi
znowu sąsiadka
sprawdza czy żyjesz
kilka słów o polityce
spisywali liczniki
zamykasz drzwi z ulgą

idziesz do przyjaciela
gra radio
patrzysz
nieważne że to pająk
który uwił sieć
przy łóżku

choćby dlatego
nie można wpuścić
żadnej kobiety"

Wyeliminowałam trochę powtórzeń, nadgadania, zbędnych zaimków.

Pointa dobra. Peelka czuje się bezpiecznie ze swoją samotnością, ze swoimi przyzwyczajeniami. Znam to aż za dobrze.

Pozdrawiam,


Glo.

[czochrata]

to jest peelek...mój sąsiad

[Gloinnen]

[Marcin Sztelak]

pewne zmiany by się przydały - oczyszczenie ze zbędnych słów. Wiersz zaciekawia, cóż otaczają nas chorzy na samotność, niektórym na pierwszy rzut oka dobrze ze swoją chorobą.
Pozdrawiam

[czochrata]

Też pozdrawiam,trafiłeś w sedno...Marcinie

[bartosia]

to jest peelek...mój sąsiad

[czochrata]

dobre Bartosiu,prawda?

[bartosia]

[quote="czochrata"]dobre Bartosiu,prawda?[/quote

Po wniesionych poprawkach ładne

(czy samotność jest ładna? )
Wzruszyła mnie pajęczyna. Serio.

[Sokratex]

Dla mnie jest to stylizacja nawiązująca do samotności Bukowskiego, dlatego też ta duża litera w "przy Twoim łóżku".
Poprawki Gloinnen w takiej postaci wypaczają zamiar Autorki - raz, że znika dedykowane "Twoje",
dwa - taki zapis nie odzwierciedla charakterystycznego dla Bukowskiego stylu.
Jeśli już, warto pozbyć się np. rymu: klucz/chłód i nieco oczyścić zapis, coś w tym rodzaju:


nie trzeba
antywłamaniówki
wchodzisz
ciemny
chłód
światło
bez cienia
[...]


(warto pozbyć się np. rymu: klucz/chłód)

Ogólnie ładnie, zaciekawił mnie ten wiersz właśnie poprzez skojarzenie z Bukowskim, który opisywał jak to swojego czasu przez kilka lat
"nie ruchał", pił na umór i nie wychodził z łóżka. Zostawił po sobie wiele wierszy, w których wracał do tamtego okresu,
wierszy podobnie napisanych do Twojego. Może oddałaś ich klimat niezamierzenie, ale wyszło naprawdę ciekawie
i nie wiem, czy nie warto by dać na początku jakiś cytat z Bukowskiego?

Pozdrawiam

i jako, że nie lubisz o Sokratesie tym razem fragment o zamierzonym czy nie podmiocie lirycznym Twojego wiersza:

[...]
Henry Charles Bukowski jr, jak na poetę przystało, nazywał swojego penisa „purpurową cebulą”, nie znosił Myszki Miki, a pierwszy stosunek seksualny zaliczył w wieku 24 lat. Szczęśliwą wybranką, której podarował swoje dziewictwo była ważąca 150 kilogramów dziwka. Ja byłem pijany, ona też* – tłumaczy Bukowski. Dla uczczenia romantyzmu nocy, Charles po przebudzeniu posądził dziwkę o podprowadzenie mu portfela. Pewnie schowałaś go do cipy, masz tam dużo miejsca** – wspomina. Lubił wypić i poruchać. Na spotkaniach autorskich upijał się jak szpadel, bluźnił i groził obiciem mordy publiczności, a tej nigdy nie brakowało. Jednocześnie potrafił popłakać się na wspomnienie o dawno minionej miłości, taki uczuciowy dżentelmen z niego był. Fascynujący, barwny, z butelką w jednej dłoni i papierosem w drugiej. A jednocześnie atrybuty te w niczym nie umniejszały jego mądrości i wrażliwości.
[...]

http://ksionshka.wordpress.com/2011/03/ ... -bukowski/