Czas wracający

[żakote]

W świetle dnia stwierdziłem twą rzeczywistość
twoje ciało przywrócone światu odżyło
włosy pojaśniały nieodwołalnie
twój drżący oddech który nas trzymał przy życiu
chwila kiedy można powiedzieć
wszystko co mam w zasięgu nas
wiruje wokół naszego świata
przywierasz do mnie z całej siły
tak blisko jedno drugiego
odkąd jesteś moja wybaw mnie od tęsknoty

[em_]

Wiersz bardzo ładny,
trochę źle wygląda - twoje, twój itd - tak blisko siebie,
można to przemyśleć.
Pozdrawiam

[żakote]

twoje, twój - to zwykły środek stylistyczny (anafora)
Dziękuję za komentarz
Pozdrawiam.

[em_]

Anafora - można to tak nazwać, choć ja tu tego nie widzę.
Wiersz jest naprawdę uroczy, ale te powtórki wyglądają, jak pisanie początkującego;
niczego sensownego nie wnoszą do wiersza.

[żakote]

Jak najbardziej anafora jest sensowna.
Jest symbolistczna, odwołuje się do przedmiotu pragnienia, do zespolenia pragnienia, która tworzy na końcu drżącym oddechem spełnioną całość - życie.

[em_]

Według mnie bez tylu powtórzeń byłoby lepiej, ale wiersz nie jest mój

[lczerwosz]

w świetle dnia
stwierdziłem rzeczywistość

odżyło ciało
przywrócone światu
i włosy pojaśniały

nawet oddech drżący
który nas trzymał
przy życiu

chwila kiedy można
powiedzieć wszystko
co mam
w zasięgu wiruje
przywierasz tak blisko

odkąd jesteś
wybaw mnie
od tęsknoty

niczego nie dopisałem
i bardzo dobry tytuł

[Fałszerz komunikatów]

Skojarzyło mi się z sakramentem małżeństwa, gdzie on i ona przysięgają, że w każdej sytuacji będą jednością. Myślę, że o tej nierozerwalnej wzajemnej relacji piszesz

[lczerwosz]

Myślę, że o tej nierozerwalnej wzajemnej relacji piszesz

Myślę, że było coś, co rozłączyło na czas pewien, dlatego powracający. Mogła to być i choroba, może zdrada albo po prostu daleka podróż.

[Fałszerz komunikatów]

Przeczytałem ten wiersz jeszcze dwa razy i dochodzę do wniosku, że Ona jest tylko wspomnieniem. Peela bardzo męczy ta tęsknota, dosłownie modli się o możliwość jej pozbawienia.