poświat-a

[ks-hp]

"Nie piszę, że Cię kocham, bo to bzdura, ale pewnie Cię kocham."
Halina Poświatowska


opowiadałeś mi o stadzie rumaków, kluczu dzikich gęsi i jeszcze
łabędziach wyciętych w ażur. przyszła zima. atrament rozlał się po
welinie miasta. nie miałem rękawiczek i przymarzłem do twoich palców.

na białych poskręcanych sznurach rzek wiszą mosty, na mostach
puzzle z przechodniów i aut. całe niebo to plamy akwareli, tylko
chmury, smugi pasteli ciągną się w poprzek jak smugi ran.

odkąd spotkałem cię pod tamtą wierzbą, zmieniam imiona. zrywasz
trawę, karmisz kaczki, ja odpisuję na listy, te małe latawce;
ich śnieg osiada na całej połaci. roztapiasz mnie, kiedy chowasz

w otulinę dłoni i kładziesz na piersi. mam tylko jednego adresata.

[Gloinnen]

Witam

Piękny wiersz. Spodobała mi się zwłaszcza umiejętność budowania niezwykłego nastroju, a także interesująca gra niezwykle sugestywnymi opisami. Bardzo trafia do mnie właśnie taka poetyka, niby narracyjna, ale w zasadzie każde zdanie stanowi odrębny metaforyczny obraz.

roztapiasz mnie, kiedy chowasz

w otulinę dłoni i kładziesz na piersi.

Trafny opis czułości, bliskości między dwojgiem ludzi.

mam tylko jednego adresata.

To też celna refleksja o miłości, bo piszesz przecież o całkowitym oddaniu się jednej, tej wybranej spośród wielu osobie.

Jeżeli mogłabym coś nieśmiało podpowiedzieć - zmieniłabym "smugi pasteli" na "smugi w pastelach" albo "pastelowe smugi", żeby uniknąć rymu z "plamami akwareli", który jest raczej bylejaki i źle brzmi.

Poza tym -

Pozdrawiam,


Glo.

[stary krab]

Piękny liryk. Z mottem stanowi wyborną całość.

[Sokratex]

Bardzo ładny, pozbawiony sztucznych obrazów wiersz. Może do pełni szczęścia warto zacząć:

opowiadałeś mi o stadzie rumaków, kluczu dzikich gęsi i były
(łabędziami wyciętymi w ażur)

Wiersz obrazowany niemal haikowymi elementami:

miasto
atrament rozlewa się
po welinie


czy: "nie miałem rękawiczek i przymarzłem do twoich palców"

nagły mróz -
zamieszkałem
w twoich rękawiczkach



A teraz o samym wierszu, z tym, że skupię się od na jego aspekcie bo to co na wierzchu nie wymaga komentarza.
Ten fragment sugeruje, że można dopatrzeć się w nim wątku religijnego:

"smugi pasteli ciągną się w poprzek jak smugi ran"

Mamy obraz miasta, i w poprzek niego smugi RAN. Obraz krzyża, męczeństwa
dla PeeLa, skoro tak widzi (od czasu spotkania kogoś pod wierzbą) swoje miasto.
Ten trop podkreśla rodzaj męski, zarówno jego ("odkąd spotkałem cię"),
jak i osoby do której się zwraca: "opowiadałeś mi", czy końcowy adresat a nie: adresatka.

W ten sposób trop jawi się wręcz homoseksualnie, prowadząc poprzez miłość do czegoś większego.
Poza i ponad miasto (śnieg jako symbol nieskazitelności) osiada na całej połaci.


Podsumowując: bardzo udany wiersz, a poprzez możliwości interpretacyjne o których wspomniałem,
intrygujący i wybiegający poza zwyczajowy liryk.

Pozdrawiam.

[Miladora]

Witaj, Hipek. Jak miło Cię zobaczyć na Piętrze.

Podpisuję się pod powyższymi, że to udany wiersz.
Ale i tak się doczepię starym zwyczajem.

- łabędziach wyciętych
- na białych poskręcanych sznurach - nie za dużo tych końcówek na "ch"?
Gdyby dać "łabędziach powycinanych w ażur", to brzmienie chyba byłoby lepsze.
I może - "na bieli poskręcanych sznurów rzek"?

- plamy akwareli/smugi pasteli/smugi ran - tu by się przydało ten rym usunąć, jak radzi Glo.
No i powtórzenie "smug" zmienić na chociażby, nie wiem... "cienie ran"?
Pokombinuj, bo wiersz piękny.

Wszystkiego Najlepszego w Nowym Roku.

[Marcin Sztelak]

Bardzo dobry liryk. Mam jedną propozycję zmiany: pastele ciągną się w poprzek jak smugi ran.
Pozdrawiam.

[skaranie boskie]

Pomimo, że się nie znam na tego rodzaju twórczości, przyznaję, że to dobry, piękny i poruszający wiersz. Wspaniale, że do nas z nim zawitałeś.
Pozdrawiam serdecznie

[atoja]

o...wreszcie odnalazłam
coś dla mnie
pozdrawiam

[SamoZuo]

Wiele fraz tutaj wydaje mi się przegadanych jak. np "klucz gęsi"
nie zbyt mi się podoba, ale to moje zdanie.

[Alek Osiński]

Bardzo ładny i bardzo plastyczny wiersz, jedno mi tylko
przeszkadza, jeśli stosuje się tradycyjną interpunkcję,
dlaczego nie duże litery. Może, dlatego żeby tekst był
idealnie płaski i nic nie wystawało z wersów?

Z chęcią poczytam inne