pod baldachimem z nieba
członkuję sacrum
wypolerowane przez wiatr
ożywają w oczach
tysięczny raz
wybłyszczone śladami słońca
kruszeją w dzień
a noc grzebie tajemnice
budując na bezludziu
kurhany z gwiazd
wzrokiem
jak pędzelkiem muskam
każdą piszczel
każdy zakamarek
czyjeś jestestwo
trwa misterium życia
po śmierci
26.07.2015
Ożywiam ślady ludzkich stóp
-
anastazja
- Posty: 6176
- Rejestracja: 02 lis 2011, 16:37
- Lokalizacja: Bieszczady
- Płeć:
Re: Ożywiam ślady ludzkich stóp
wzrokiem
jak pędzelkiem muskam
każdą piszczel zakamarek
Jakoś bym tak ucięła - Gaju, nie gniewasz się? Buziaczki 
jak pędzelkiem muskam
każdą piszczel zakamarek
Jakoś bym tak ucięła - Gaju, nie gniewasz się? Buziaczki A ludzie tłoczą się wokół poety i mówią mu: zaśpiewaj znowu, a to znaczy: niech nowe cierpienia umęczą twą duszę."
(S. Kierkegaard, "Albo,albo"
(S. Kierkegaard, "Albo,albo"
-
Gajka
- Posty: 1917
- Rejestracja: 21 gru 2011, 16:10
Re: Ożywiam ślady ludzkich stóp
Nasti dziękuję i zaraz poprawiam masz 100% racji
Niestety nie da się poprawić uffffffff więc wklejam niżej
i zaraz poprawiam masz 100% racji Niestety nie da się poprawić uffffffff więc wklejam niżej
Ostatnio zmieniony 26 lip 2015, 12:32 przez Gajka, łącznie zmieniany 1 raz.
-
Gajka
- Posty: 1917
- Rejestracja: 21 gru 2011, 16:10
Re: Ożywiam ślady ludzkich stóp
Gajka pisze:pod baldachimem z nieba
członkuję sacrum
wypolerowane przez wiatr
ożywają w oczach
tysięczny raz
wybłyszczone śladami słońca
kruszeją w dzień
a noc grzebie tajemnice
budując na bezludziu
kurhany z gwiazd
wzrokiem
jak pędzelkiem muskam
każdą piszczel zakamarek
trwa misterium życia
po śmierci
26.07.2015
-
Sede Vacante
- Posty: 3258
- Rejestracja: 27 sty 2013, 23:52
- Lokalizacja: Dębica
Re: Ożywiam ślady ludzkich stóp
Generalnie nie przekonał mnie ten wiersz jakoś bardzo, ale sam zamysł "uświęcania" kości, ludzkich pozostałości, jak zwał, tak zwał, jest dla mnie interesujący.
Chętnie przeczytałbym taki wiersz w wersji "wojaczkowej", albo "baudelaires'owskiej"...
Ciekawy, ze względu na temat, jak dla mnie.
Chętnie przeczytałbym taki wiersz w wersji "wojaczkowej", albo "baudelaires'owskiej"...
Ciekawy, ze względu na temat, jak dla mnie.
"Nie głaskało mnie życie po głowie,
nie pijałem ptasiego mleka -
no i dobrze, no i na zdrowie:
tak wyrasta się na człowieka..."
W. Broniewski - "Mannlicher"
nie pijałem ptasiego mleka -
no i dobrze, no i na zdrowie:
tak wyrasta się na człowieka..."
W. Broniewski - "Mannlicher"