słońce w nowiu

[Napoleon North]

nie czyta mnie nikt
nawet mucha
nuda to moje imię
a drzwiami wpełza strach

wiszę na żyrandolu
głową w dół
a na ścianie są grzyby
zielone k__ mać

jestem jak stara twierdza
nie zdobył mnie jeszcze nikt
Bóg nawet nie próbował
a Szatan nie miał szans

nadchodzą trudne czasy
ja za to idę spać
a za żaluzjami
spaliną wita świat

czarnymi okruchami
nasycę się do krwi
ból już się mnie nie ima
chyba wyjątek
sny...

były już trupy w szafie
to teraz wampir w zupie
napełni żyły życiem
ciepłem cieknącej krwi

[coobus]

Jest w tym wierszu to coś, co zatrzymuje. Tytuł można dopasować ściśle lub luźno, i to pole interpretacji jest zaletą. I wtedy wisząc na żyrandolu, głową w dół, nikogo nie zaskoczysz, nie przerazisz. Co najwyżej zaciekawisz. Tak jak mnie