Moi szanowni królowie

[Sede Vacante]

I po co wam to, jegomoście?
Ach! Wybaczcie!
Po co wam to?
Czy nie byliście nigdy, jak ten ptak?
Czy z góry nie dostrzegliście, jacyśmy
wszyscy
jednacy?

Gdy się kalam, przed tronem z plastiku,
zamawianym hurtowo do domów z wysokim kominem,
to
po co wam to,
hurtowo mnożeni królowie?

Czy żeście nigdy, jak to dziecko,
nie spojrzeli na nas niewinnie?
Czyście nie zauważyli, że z nas
też się ciepło wylewa na niebo?
A jeśli tak, to tym bardziej,
po co wam to?

Przecież musicie, do diabła, to wiedzieć!
Że władza i kwity to tylko kawał stalowej belki,
a trony pięknie wyglądają w pałacach.


Ale się jednak prężycie, jak gepard do skoku.
Wyglądacie wtedy komicznie,
bo
my wszyscy tacy jednacy...

...moi szanowni,
hurtowo mnożeni królowie.

[Lucile]

...moi szanowni,
hurtowo mnożeni królowie.

celebryckie jętki jednodniówki (ephemeroptera])

I po co wam to, jegomoście?

poczytałam z przyjemnością
pozdrawiam
Lucile

[pallas]

Królowie. Czemu ci królowie nie rozumieją, że są tacy sami jak każdy.
Może to po prostu chwyt marketingowy.
Prawda. Każdy chce być wyjątkowy, ale czy tak można żyć.
Po co nam to wszystko. Nie wystarczy jedno?
Może powinniśmy wrócić do naszych korzeni. Ludzie nie widzą tego co mają pod nosem.