Przechodzień dnia codziennego

[Mirek]

wchodzą
przechodzą
wychodzą

szklane obrotowe
w wirowaniu ciągłym
pożerają nienasycone

po co oglądać się za siebie
złe i tak dogoni
uderzy przewróci
podepcze

nie
nie stłamsi

myśl poniesie tam gdzie nie ma
mówiących spojrzeń

[eka]

Jak nie pozwolimy... nie stłamsi? Zapewne zależy to od postawionych sobie priorytetów.
Podoba się koncept z drzwiami obrotowymi, kręcenie się wciąż wokół jednej osi.
W końcówce jakby wyjaśnienie, że przyczyną zła są opinie innych.

Razi nadmierny pochód czynności, chociaż czuję dzięki niemu rytm
Pozdrawiam.

[Sede Vacante]

Ciekawy wiersz o filozofii tłumu, o sposobie postępowania stada, o systemowości.
Czegoś mi brakuje tutaj, chyba jakichś metafor jeszcze. Ale ciekawe, nie powiem. Mój styl - nie przekombinowany, czytelny i ostry. No i tematyka się "zgadza".
Gdyby dodać jeszcze odrobinę poezji z kwiecistymi przenośniami, trochę kontrastu do tej surowej stylistyki, byłoby dla mnie znakomicie.

[Mirek]

Razi nadmierny pochód czynności, chociaż czuję dzięki niemu rytm
Pozdrawiam.

kurde właśnie ... siedzę nad tym wierszem od jakiegoś czasu i stale mi coś nie pasi

[Mirek]

Ciekawy wiersz o filozofii tłumu, o sposobie postępowania stada, o systemowości.
.

dzięki ... hm coraz częściej samotność gryzie właśnie w tłumie najmocniej

[Bożena]

kurde właśnie ... siedzę nad tym wierszem od jakiegoś czasu i stale mi coś nie pasi

- też mi się wydaje, że można by go podrasować- ale konceptu nie mam takie drzwi nienasycone są - połykają i wypluwają- a ludzie jak to ludzie- łażą tam i z powrotem- pozdrawiam:)