Układy intymne. Posmaki

[Meltemi]

Moja jagodzianka - mówiłeś,
i zachłannie kradłeś kęsy,
aż po kształty źrenic.
Nie przypuszczałam, że można
zamknąć świat w okruszku.

Pamiętasz zacisza? Byliśmy
jak bułeczki - z posypką rumieńców,
by ukradkiem czerstwieć, zostawić

pusty chlebak. Po nas - wymyślonych.

[eka]

Jakże wiele posmakowałam w tej niewielkiej formie.
Szczęśliwo-smutny obrazek. Pewnie musi tak być.

[Alga]

Jak maleńkie okruchy, oszczędnie zostawiane na kartce. Na duże TAK

Pozdrawiam

[Niedzisiejszy]

Nie jestem pewny, ale widzę w tym wierszu opis pierwszych intymnych chwil dwojga zakochanych, które jednak nie skończyły się dla dwojga zakochanych dobrze, a to pragnienie ciała drugiej osoby zabiło tą Miłość, bo było chyba za szybko. Wiersz piękny,,wzbudza do refleksji, i powinno go czytać dużo ludzi młodych którzy tak szybko pragną drugiego ciała, a często to kończy się źle.

[alchemik]

Bardzo piękny.
Nawet nie musiałem interpretować.
Ledwo liznąłem tej jagody z wnętrza i posypki z zewnątrz.

Ojejku, to prawdziwa poezja liryczna.

Meltemi, ugodziłaś mnie w samo serce.

A tu czas i jego narzędzia.
Choćby zęby ukochanego, który konsumuje.
A to takie piękne.
I takie słodkie.

A ten okruszek ma wiele znaczeń.
Jedne, cudowne. Zamykające w okruchu cały świat.

Drugie, to ogryzek, pozostałość.

Okruch, który pozostał w chlebaku pamięci.


Gratuluję, to naprawdę bardzo dobry, liryczny wiersz.

[Lucile]

Okruch, który pozostał w chlebaku pamięci.


Gratuluję, to naprawdę bardzo dobry liryczny wiersz.

pełna zgoda

Meltemi,

Twoja jagodzianka i dla mnie jest świetnie
(by nie rzec smakowicie, bo wszak nie o kulinaria nam chodzi) "wypieczonym" erotykiem,
podszytem nienachalną skargą
- to może za mocno - żalem i lekką pretensją.

Byliśmy
jak bułeczki - z posypką rumieńców,
by ukradkiem czerstwieć,

zachwyciła mnie wieloznaczność "czerstwienia"
tak bywa, że "procesu czerstwienia" (miłości, siebie, partnera) nie zauważamy, a kiedy to odkryjemy - zazwyczaj jest już za późno.

Pozdrawiam serdecznie
Lucile

[alchemik]

Tak ni w pięć ni w dziewięć i pół.

Jako licealista, chodziłem po plaży sopockiej i sprzedawałem jagodzianki.
Trzeba było wstać rano. Wykupić partię w dobrej piekarni - cukierni.
A w Sopocie niemal wszystkie były dobre.

A potem przebicie jak jeden do czterech.

Chodzisz po plaży i krzyczysz, nawet się nie wysilasz;

- Jagoodziaanki, przepyszne jagodzianki! Moje najlepsze, bo zapylane przez elfy leśne.

Czasami przeszkadzało mi zawodzenie;
- Ooogórki małosolne, dobrze robią na łysinę i sex.

Po uzgodnieniu w chórze;

- Oogóórek z jagodzianką najlepszą niespodzianką.
Sex, łysina, oraz seksu przyczyna czyli niebożę, zniknąć może zanim w morze zanurzycie ciało i gdzie by się nie dało - daj Boże.

Przyznam, że większość ówczesnej reklamy pochodziła ode mnie.

I tak zacząłem uczyć się poezji.

Dużo w tym prawdy.
I wcale nie offtop, chyba że Meltemi tak to określi.
Ale ja uważam, że to poetka.

[Podróżniczka]

Nie przypuszczałam, że można
zamknąć świat w okruszku.

to jest świetne , a i cały wiersz bardzo smakowity .

[Meltemi]

Dziękuję za wizytę i ciepłe słowo!

[anastazja]

Piękny i zarazem smutny obrazek po-miłosnych smakach zostawiasz. Dla mnie bdb