Pytanie

[alchemik]

Tak,
naśmiewam się z tej naszej Miłości.
choć nie do śmiechu mi wcale.

W sieci,

nawet nie pajęczej,
ale…,
może dlatego.

Wybacz!

Śmieję się sam nie wiem z czego.
Może w oczekiwaniu na dotyk dłoni?
Z obawą, że nie dotknę Cię wcale.

Sprawdzam co dzień.
Rozkład jazdy -
Polski bus.
Stanowisko ósme – to już?

[Alga]

Chodzę już czas jakiś wokół tego wiersza. Ujął mnie melodią, lubię, kiedy tak płynie, niby przypadkiem napotykając na rymy.
Bardzo wdzięcznie ująłeś coś, co najlepiej oddaje:

https://www.youtube.com/watch?v=wU1SBGY279I

I ten powrót na ziemię, w utęskniony moment ziszczenia. Tak piękny i tak przerażająco bliski.

Będę wracać sobie.

[alchemik]

Bardzo dziękuję, Aniu, że zwróciłaś uwagę na sposób rymowania.
To jest coś co preferuję od niedawna.
Rymy niby mimowolne i rozsypane, podtrzymujące melodię tekstu.
Bo tak jest, ja uważam poezję za rodzaj muzyki wyrażanej inaczej.

Ślicznie dziękuję za link. Uwielbiam poezję śpiewaną.

A sam tekst... jest bardzo prawdziwy.

Jurek

[Bożena]

Bardzo mi się podoba- wiersz płynie - czuje się to oczekiwanie peela sprawdzającego rozkład jazdy busów a takie delikatne rymy- uwielbiam

[Niedzisiejszy]

Wiersz fajnie brzmi, podoba mi się
Widzę w nim tęsknotę za ukochaną, za jej dotykiem dłoni, biciem serca, a czy ten bus nie jest czasem symbolem związku na odległość?

[alchemik]

Niedzisiejszy,
tak, dokładnie, choć ten bus akurat wiąże, to co nie związane w sieci.

[Alek Osiński]

Zgrabne. Trochę jak zapis w lirycznym dzienniku,
odnotowanie nastroju chwili, ulotnych emocji,
a może konfrontacja z własnymi uczuciami?

Trochę to brzmi "doraźnie" to znaczy nie niesie
ze sobą jakiegoś uniwersalizmu. A może się mylę
i na tym właśnie polega istota i sens pisania,
to znaczy właśnie takie rejestrowanie na gorąco?

Sam do końca nie wiem...

[ELKA]

Wirtualna miłość na Ósmym piętrze...poeta, zakochany w poetce.

Pięknie to opisałeś.

Pozdrawiam. elka.

[alchemik]

Ha, Elka, pięknie i prosto to oddalaś.

Alek, doraźność była, dopóki nie zamknąłem tego w wierszu.
Teraz trwa.

A wiersz, faktycznie jest z tych, które wyrywają się z emocjonalnych wiązań chwili.
Może więc tylko zapis w lirycznym dzienniku?
Ale to prawdziwe emocje i prawdziwe czekanie.
Może więc wiersz?

Wszystkim

[Lucile]

Wirtualna miłość na Ósmym piętrze...poeta, zakochany w poetce.

Pięknie to opisałeś.

kto wie, kto wie... może nawet niejedna poetka z ósmego chciałaby być adresatką tego wiersza

Ja tak na poważnie - nie żartując - podoba mi się taki sposób przedstawiania stanu, w którym swobodnie i w dużych ilościach uwalniane są molekuły miłości - hormon zakochania - 2-fenyloetyloamina (PEA)

Dobrze się czyta - delikatny, subtelny wiersz miłosny, bez dosłowności i fizjologii - moje klimaty, to lubię

Z całego serca życzę powodzenia w tej MIŁOŚCI

Lu cia