Laguna (Dorotce)

[alchemik]

Jeśli demon ma serce, to odda je tobie.
Językiem zbada czystość oceanu.

Jeżeli ma ręce, poczuje się Pigmalionem,
z piasku tworząc Galateę od nowa,
ożywiając ją z niespokojnych marzeń.

Jeżeli demon ma rozum, to przecież
osiądzie na tej plaży.

J.E.S.

[tabakiera]

Rozumiem, że to odpowiedź na mój wiersz.
Kurde, Pigmalion to się nawet ożenił ze stworzonym przez siebie dziełem - ideałem.
"Ożywiając ją z niespokojnych marzeń" - cudne!
No właśnie, ale jeśli ma rozum...

Dzięki.

PS: W pierwszym wersie, przed "to" postawiłabym przecinek.

[alchemik]

O Jezu, ja tu wyznania, a ta mi o przecinku. W dodatku dyslektyczka.
Uczcie się wszyscy. że można wyjść poza tak zwane uwarunkowania wrodzone.
Kocham ją za to i za wszystko inne.
Z tym ożenkiem to nieco przesadziłaś.

Pokłon

[tabakiera]

Chciałam się wykazać jako taką znajomością mitów greckich.

Szkoda, że rzeźbił w kości słoniowej. Romantycznie, ale słoń musiał polec - dalszy ciąg mojego wykazywania się.

Ożywiony ideał, dzięki talentom i modłom. Żeby tak dało się...

[Marcin Sztelak]

Rozum i serce w jednym stali domu A ideały są nudne, nawet się pożądnie pokłócić...

Pozdrawiam.

[alchemik]

Dziękuję, Marcinie, jednak fajny z ciebie facet.
Może trochę oschły.
Ale przecież nie, bo nie byłbyś tak dobrym poetą.

Jurek

[ono]

fajna riposta i...nikt się tu nie obraża, nikt ...nie zwiera szeregów
rozumiem, że tabakiera ma na imię Dorotka

ono

[Dorota Karin]

A ja myślałam, że to dla mnie wiersz
Bardzo mi się podoba!!! Brawo

[Marcin Sztelak]

Nie jestem oschły, zwyczajnie wolę rozmowy bezpośrednie, wszelkie sztuczne komunikatory nie bardzo mi leżą (ale z braku laku dobry kit) i stąd lakoniczność itd.

[alchemik]

Nie jestem oschły, zwyczajnie wolę rozmowy bezpośrednie, wszelkie sztuczne komunikatory nie bardzo mi leżą (ale z braku laku dobry kit) i stąd lakoniczność itd.

Masz całkowitą rację, Marcinie.
W rozmowach bezpośrednich jest autentyzm. Brak możliwości wspomagania się cudzą wiedzą rodem z Wikipedii. Jest patrzenie w oczy i obserwacja gestów.
Nie obawiam się rozmowy bezpośredniej, choć sam długo, długo byłem nieśmiały i takie obawy zwykle miałem. Teraz już nie.
Paradoksalne, ale to pośrednie rozmowy przez sztuczne, współczesne komunikatory, wyzbyły mnie nieśmiałości.

Jurek


Dorotko Karin. Dziękuję.
Masz u mnie duży plus, przynajmniej za imię.

Jurek