coraz większe okręgi

[AS...]

twoja muzyka uwielbia dym, układa
w owalne kształty, rozpuszcza włosy.
droga robi straszny bałagan. co chwilę
zawiesza księżyc w innym miejscu.
obok pusto, ale w cieniu odbija się twarz.
zmieniam bieg na delikatny dotyk.

zawsze bałaś się szybkiej jazdy.
długi zakręt napina łuk, cięciwa drży,
a opony z piskiem wpisują się w ostrość.
przygaszone dźwięki osiadają na mgle,
wytrącają obrazy w światło obojętnych latarń
i skroplone spływają po szybie.
wtedy nie wiem, czy płaczesz.






moi drodzy, bardzo Wam dziękuję za komentarze pod poprzednim tekstem;
wrócę do nich niebawem, a dziś...
na dobranoc wstawiam powyższe wierszydełko
serdeczne pozdrowienia

[Marcin Sztelak]

Jakoś nigdy nie mogłem zrozumieć małych liter po kropkach. Ale mniejsza z tym, bo to bardzo dobry liryk, z ciekawym pomysłem, motoryzacyjnym zresztą.

Pozdrawiam.

[Mchuszmer]

No, piękny. Liryczny, w zmysłowym skupieniu rozbierający rzeczywistość z warstw.
Podróż, zdaje się, życie, czas w związku, etc. Podoba mi się to porównanie do szybkiej jazdy i ostrego zakrętu. Przebywana droga wciąż zmienia perspektywę (- rewelacyjny 4 wers), ale pl stara się skupić na sednie, obecności, nie stracić jej z oczu. Następuje jakaś trudna próba więzi.
Ciekawie i nastrojowo u Ciebie. Ahoj, AS-ie!
Mech

[ono]

bardzo ładne

[em_]

Ładnie zobrazowany,
treść wciąga.
Czego chcieć więcej

[eka]

Jak kamień, który wrzucony do wody, jego siła upadku zaznacza coraz większe okręgi.
Mogłabym każde zdanie wiersza zinterpretować, ale po co psuć liryczne piękno?

Pod wielkim, naprawdę wielkim zachwytem mnie zostawiasz, AS...ie.

[Bożena]

I ja się dołączam do grona zachwyconych - podróż przez życie nie jest pozbawiona zakrętów, a czasem i wywrotek- podoba mi się wiersz

[she]

Jazda, zwłaszcza długa, i szczególnie nocą sprzyja myślom.
Można myśleć o wydarzeniach dnia, który chyli się ku końcowi albo o tym co trzeba załatwić jutro.
Ale czasem jest tak, że zupełnie tak jak droga również i myśli uciekają swoimi ścieżkami, a my dajemy się im niechcący ponieść.

Jest on, samochód, droga i szybka jazda.
Odpływa myślami. Przypomina o niej muzyka, miejsce obok...
Nie wiem, nie umiem stwierdzić czy nie ma jej już wcale, czy nie jest z nim, ale na pewno w tej chwili, na tym obrazku, fizycznie jej brak.
Jest myślą, wspomnieniem, tęsknotą. Czy tak zatacza coraz większe okręgi? hmmm

Melancholijnie jest, trafia to do mnie wprost. Bardzo szczere to mi się wydaje. Wierzę temu.

[anastazja]

droga robi straszny bałagan. co chwilę
zawiesza księżyc w innym miejscu.

- przywołałeś dzieciństwo. Zawsze byłam ciekawa, dlaczego księżyc jest tam, gdzie ja. Cudowny pachnący liryzmem wiersz,
Pozdrawiam.

[Hosanna]

podoba mi się ta droga robiąca bałagan i zawieszająca księżyc we wciąż innym miejscu

już widzę jak księżyc pojawia się to z lewej to z prawej
gwiazdy przestają być pewnikiem nawigacji

wszystko wnosi bałagan
muzyka dymy mgły włosy , oczywiście droga ....

to jakby się ktoś kochał z młódką w samochodzie
przy dźwiękach jej muzy
starając się zachować wielką delikatność