Odjazd o czasie

[Ratana]

Czekałam trzy dni, bo tyle
powinno się zwlekać. Każdego tygodnia jeszcze
siedem, patrząc jak poniedziałki
składają usta na czołach
swoich niedziel.

Odjazd przewidziano na dni
świąt, urodzin i na wszystkie okazje, które
uciekły mi z głowy. Do zobaczenia,
zadzwonię później, do jutra,
do spóźnienia.

Szuram butami po cichym peronie.
Dziś mogłabym nawet gonić
puste wagony, gdyby
chociaż one
tu były.

[Podróżniczka]

Czytam Twój wiersz kolejny raz i on coraz mocniej do mnie przemawia.
Lubię czytać Twoje wiersze

[ono]

[Ratana]

Dziękuję Podróżniczko, ja też bardzo lubię Twoje utwory, być może mamy podobną wrażliwość

[Marcin Sztelak]

Bardzo lirycznie o osamotnieniu i beznadziejnym oczekiwaniu, z koleją w tle. Czasami nie ma już nic nawet niknącego w perspektywie końcowego światełka. Pozdrawiam.

[Hosanna]

wiersz mi się podoba
ale nierozumie go za nic
działa na emocje ale sens ...
w dalekich krzakach gdy próbuję go złapać


mogłoby być np tak że bohaterka jest alkoholiczką
która samotnie upija się starając się jednakże proces ten nieco kontrolować

szczególnie podczas świąt
planuje sobie odjazd
niewiele potem pamięta
a w końcu zostaje faktycznie sama

na pewno wiem ze nie o to chodzi ale jakaś spójność narzuca mi się
może rzucisz jakieś światło to .. będzie łatwiej
a może się nie da lub nie chcesz
hmm ?
jakby co to wrócę do tego komentarza bo może coś wyjaśnisz odrobinę

[Ratana]

Marcin

Hosanna, śpieszę troszkę rozjaśnić Utwór mówi o utraconych szansach, nieuchwyconych możliwościach, tutaj akurat nawiązuję głównie do relacji międzyludzkich (podobno do nowo poznanej osoby wypada odezwać się po trzech dniach), ale może to dotyczyć też innych spraw. Podmiot bojąc się konsekwencji i zaangażowania zwlekał za długo z podjęciem konkretnych kroków. Z każdą niewykorzystaną okazją do podjęcia działania pociąg oddalał się coraz bardziej, a gdy w końcu podmiot dojrzewa do wyjścia na przeciw życiu okazuje się, że został już tylko pusty peron.

[Alek Osiński]

Całości wiersza nie chwytam,
ale ten fragment piękny
i mocno na mnie działa

Każdego tygodnia jeszcze
siedem, patrząc jak poniedziałki
składają usta na czołach
swoich niedziel.

[ELKA]

Szuram butami po cichym peronie.
Dziś mogłabym nawet gonić
puste wagony, gdyby
chociaż one
tu były.

Do mnie przemawiają znowu, te zmarnowane szanse, żal, że nie chwytało się dnia, dopóki trwał...bo ''lepiej grzeszyć,
a potem żałować, niż żałować, że się nie grzeszyło''

Pozdrawiam

[Hosanna]

dzięki z info
szczególnie o tych trzech dniach które podobno trzeba odczekać (nie wiedziałam;) )
i za resztę

teraz czuje wyraźnie jak rzeczywistość dziejąca sie tuz obok dyskretnie a nawet czule ucieka
i wszystko byłoby dobrze gdyby w końcu nie ujawniała się pustka i samotność i tęsknota za tymi wszystkimi scieżkami które zostały .. ominięte, zapomniane , nie -zdążone

ładne