Wiersz o niczym

[Marcin Sztelak]

W całkowitej niezgodności z teorią
zawartą w podręcznikach zapisuję
zdania. Bawi mnie myśl, że to poezja
– wbrew znawcom.

Zagubionym w semantykach regułek,
gdzie prosta wiersza jest wprost proporcjonalna
do zadęcia.

I tym podobne okiełznania, matematyka
prostych działań, w której dwa i dwa
równa się nieskończoność rozwiązań.

Wbrew zasadom stawiam kropkę wpół zdania,
na dobranoc. A słowa nadal umierają,
najczęściej uduszone w księgach.

[Gorgiasz]

– wbrew znawcą.

Wbrew zasadą

Jeśli to celowe błędy, to jednak się nie tłumaczą. Napisałbym poprawnie.

A słowa nadal umierają,
najczęściej uduszone w księgach.

Zgadza się.

[ono]

rzeczywiście

[Marcin Sztelak]

Racja Gorgiaszu, nie broni się zmieniłem.