Starość

[niebieskooka14]

Odgarniasz kosmyki
jak szare strzępki
tamtych jesieni.

I garstkę wspomnień
wręczasz dawnym uśmiechem.

Spóźniliśmy się, kochany.

Minuta już po młodości.

[eka]

Małolata o starości?
Oczywiście o kończącym się etapie związku. Ale tak nagle od młodości w starość?! A gdzie jego etap dojrzały? Rozumiem, że peelka robi woltę i tyle
Oczywiście mam kilka uwag.
Szyk w 2.cząstce. Czemu orzeczenie wyrzucasz na koniec zdania? Jest najważniejsze? Pomaga w rytmizowaniu? Wiele osób, które dopiero zaczynają poetycką przygodę, stosuje taką inwersję, sądząc że jest taka formalnie wierszotwórcza, dostojna.
Nie lepiej tak?

I wspomnień garstkę
wręczasz dawnym uśmiechem.

W 1. cząstce: tamtych jesieni. Tamtejsze jest określeniem miejsca, pochodzenia, przynależności czyjejś.
Ze słowem: kochanie też należy uważać. Z umiarem, aby wiersz nie stał się prywatnym listem.
Pozdrawiam.

[Patka]

Mam podobne odczucia co do wiersza jak eka. Nie przekonuje mnie pisanie o starości przez młodą osobę, zwłaszcza że to temat mocno wyświechtany i trzeba się napocić, by wymyślić coś ciekawego i oryginalnego. Twój wiersz idzie utartymi szlakami, niestety.

Eka wspomniała o inwersji w drugiej części wiersza - zgadzam się z nią, choć zapisałabym jeszcze inaczej: "garstkę wspomnień" i dalej tak samo. Od siebie dodam, że w ostatnim też zmieniłabym szyk na: "Już minuta po młodości". Zrezygnowałabym też z interpunkcji oraz słowa "kochany".

Tak się zastanawiam, jak długa w wierszu jest minuta, skoro piszesz, że to "już" minuta po młodości.


Pozdrawiam
Patka

[eka]

Młodość związku i starość związku - to koncept Niebieskookiej, czyli wiek nie ma nic do rzeczy.
I fakt wystarczy minuta, aby wcale niemetaforycznie odczuć zbliżający się koniec relacji.
Dobrze rozumiem?

[Patka]

Czy chodzi o taką starość, czy o inną - nieważne. Dla mnie każda brzmi fałszywie i nieprzekonująco w wierszu nastolatki.

[Marcin Sztelak]

Kurczaczek, to co ja mam powiedzieć, trumne już zbijać? A tak poważnie dla mnie starość to bardziej stan ducha, jaźni, niż metryka. Inwersje trzeba koniecznie odkręcić, mocno gmatwają odbiór.

Pozdrawiam.

[niebieskooka14]

Dziękuję za komentarze.
A co do tego, że dziwne jak nastolatka pisze o starości - gdyby nie było wiadomo ile mam lat to byłoby chyba całkiem normalne. Chciałam się po prostu wczuć w postać starszej osoby. Niejednokrotnie przestaję być sobą podczas pisania, wcielam się w kogoś innego.

Pozdrawiam.

[Henryk VIII]

Witam,
lubię inwersje, gdyż jestem z innej epoki, wiersz mi się bardzo podoba i " kupuję go" w całości. Nie mam żadnych zastrzeżeń - ale! nie znam też poprzedniej twarzy wiersza ( pisze wszak, iż był on dwukrotnie korygowany). Tak czy inaczej ta jego odsłona jest właściwa i urokliwa.
Pozdrawiam
H8

[ono]

Małolata o starości?

Nie przekonuje mnie pisanie o starości przez młodą osobę

Czy chodzi o taką starość

Bożesz ty mój. a co zrobicie kiedy Mężczyzna napisze wiersz w imieniu pela żeńskiego. kata trzeba będzie sciągnąć!

I garstkę wspomnień
wręczasz dawnym uśmiechem.

mnie osobiście inwersja bardzo się podoba. co kraj to obyczaj - jednym sie podobają , drugim nie. inwersje nie sa zakazane? ja je stosuje wtedy kiedy chcę coś podkreslic, wydzielić (zamiast nawiasu)... niebieskookiej się udało, bo wydzieliła, dzięki temu zauważono.
gdybym mógł w tej cząstce coś proponować to raczej pozbyłbym się I

A tak poważnie dla mnie starość to bardziej stan ducha, jaźni, niż metryka

Pierwszy raz , ale sie zgadzam

Dodano -- 02 gru 2015, 4:37 --

Witam,
lubię inwersje, gdyż jestem z innej epoki, wiersz mi się bardzo podoba i " kupuję go" w całości. Nie mam żadnych zastrzeżeń - ale! nie znam też poprzedniej twarzy wiersza ( pisze wszak, iż był on dwukrotnie korygowany). Tak czy inaczej ta jego odsłona jest właściwa i urokliwa.

Henryku , wreszcie ktoś z dystansem do wiersza i inwersji
kamil

Dodano -- 02 gru 2015, 5:01 --

ps. przed chwilą przeczytałem wiersz Coobusa na FC , tytuł ; "Szczęście bezdomne i ulotne" . Coobus (pel) jest w tym wierszu kanalarzem. Wolno mu? Tak wolno mu. Tak jak niebieskookiej wolo pisać o starosci.

[eka]

Odgarniasz kosmyki
jak szare strzępki
tamtych jesieni.

I garstkę wspomnień
wręczasz dawnym uśmiechem.

Spóźniliśmy się, kochany.

Minuta już po młodości.

Fajnie, córcia.