Ostrze

[Niedzisiejszy]

Kogo bardziej zraniło to krwawe ostrze słów?

Czy osobę dla której zostało przeznaczone,
pragnącej prawdy za wszelką cenę?

Czy raczej tego, kto tymi kilkoma słowami
mógł zadać nieświadomie śmiertelny cios?

Gdzie każde zdanie stało się drobnym błyskiem
na ostrzu, a każda litera zamieniła się
w małą kroplę krwi

Łza uroniona po obu stronach ostrza
wylała cały smutek i podzieliła ból na dwoje

Czemu nastała ta przeklęta chwila, i zabiła
słowem to nasze małe szczęście?

[eka]

Litery jak krople krwi. Zdania jak błyski z ostrza.
To ciekawe porównania.

Reszta... do oszczędniejszego wymiaru winna ciążyć.

[Niedzisiejszy]

trochę spóźnione, ale bardzo dziękuję za ocenę akurat zbieram moje wiersze by je pokazać Polonistce

[Marcin Sztelak]

O ja bym nie ufał polonistom w kwestii poezji z reguły mają dość specyficzne spojrzenie, bardzo sztywne.
To prawie że żart.

Trochę za dużo w wierszu znaków zapytania, krwawe ostrze słów to zdecydowanie nadmiar patosu, ocierający się nawet o śmieszność. Są też ciekawe momenty, ale należałoby dokonać sporych skrótów i przebudowy.

POzdrawiam.

[Piotr Zaleski]

fajny temat i myśli
ja pozbyłbym się jednak wielu niepotrzebnych mz słów. tak zwanej "waty". ktoś mi kiedyś tłumaczył - napisz - poczekaj - skróć o połowę

np.:

Kogo bardziej zraniło ostrze słów?

Czy osobę dla której zostało przeznaczone,
pragnącej prawdy ?

Czy tego, który tymi słowami
mógł zadać śmiertelny cios?

każde zdanie stało się drobnym błyskiem
na ostrzu, a litera zamieniła się
w kroplę krwi

Łza uroniona po obu stronach
wylała smutek i podzieliła ból

Czemu nastała ta chwila, i zabiła
nasze małe szczęście?

Oczywiści to tylko przykład. Nie próba zmuszenia do zmiany utworu. Ale wydaje mi się, że w tym przypadku można pokazać o czym mówił mój interlokutor.
Ogólnie na tak

[Niedzisiejszy]

Moim zdaniem bardzo dobrze pomogłaś mi naprawić mój wiersz. Bardzo dziękuję, choć wiem, trochę późno ( ) ale jakoś zapomniałem o tym wierszu, i jeszcze ten czas ograniczony przez maturę....[/b]

Dodano -- 29 paź 2016, 13:50 --

Kogo bardziej zraniło ostrze słów?

Czy osobę dla której zostało przeznaczone,
pragnącej prawdy ?

Czy tego, który tymi słowami
mógł zadać śmiertelny cios?

każde zdanie stało się drobnym błyskiem
na ostrzu, a litera zamieniła się
w kroplę krwi

Łza uroniona po obu stronach
wylała smutek i podzieliła ból

Czemu nastała ta chwila, i zabiła
nasze małe szczęście?

Ja tak to widzę, co sądzicie?

[witka]

Tekst trochę naiwny ( na mój subiektywny gust ) , lepiej nie pokazuj polonistce. Proszę bez urazy. uważam także, że jest egzaltowany i widać w nim pisarską manierę z przed wielu epok. Sorry nie ma w tym złośliwości, nawet krzty złosliwości - ot przeczytałem strasznie postromantyczny tekst .
Pozdrawiam autora z sympatią.

[Niedzisiejszy]

Cóż, bardziej bym chyba pasował do romantyzmu niż do naszych czasów, mam już dość tego hmmm... Neopozytywizmu / Neooświecenia, gdzie panuje rozum, kariera, wyścig szczurów, racjonalizm, a uczucia, wrażliwość, empatia to słabość.

Szkoda, myślałem, że dzięki pomocy Piotra może dało by się go uratować, ale jednak nie, cóż bywa ( )
Dzięki Witka za komentarz, życzę miłego weekendu

[witka]

Jesteś maturzystą wszystko przed Tobą. Ja nie raz poprawiam kilka lat jakiś tekst, tutaj jest ciekawy zamysł i pewnie dasz radę - czego życzę.

[alchemik]

Cały utwór jest jednym wielkim egzystencjalnym zapytaniem, nieco patologicznym w swoim patosie, o emocjonalną wymianę informacji, interakcji, przypuszczam, że dwojga osobników odmiennej płci.

Jak widać na przytoczonym przykładzie odpowiedzi. Wielosłowie z użyciem skrajnie dobranych pod względem emocjonalnym lub znaczeniowym słów, może generować podobną wypowiedź, którą mógłbym skrócić do kilku słów.

Zacznę od krwawego ostrza słów. Już wyrażenie ostrze słów, które zalicza się do tzw. metafor dopełniaczowych, jest niebezpieczne dla początkującego poety. Metafory dopełniaczowe to najbardziej powszechne w mowie potocznej związki wyrazów, które mają oznaczać pewne skróty myślowe kojarząc i zestawiając pewne cechy dwóch rzeczowników, z których jeden znajduje się w mianowniku, a drugi w dopełniaczu. Bardzo łatwo się je tworzy i są często powtarzalne np. studnie oczu, źrenica słońca itp.

Polecam unikanie używania podobnych metafor początkującym poetom.
Niosą w sobie zbyt wiele oczywistości i często patosu, który raczej szkodzi wierszom.
A już krwawe ostrze słów, to przepełniony patosem potworek.

Co gorsza ten potworek jest myślą przewodnią wiersza, który wykorzystuje do cna wszystkie jego atrybuty.

Sama myśl, jest prosta, choć ważna i daje się sprowadzić do konkluzji, że
słowa mogą ranić obosiecznie.

Są i ciekawe strofoidy, na razie znalazłem jedną.

Łza uroniona po obu stronach
wylała smutek i podzieliła ból

Ja powiedziałbym, że ten wiersz ociera się o poezję, która jest zawarta w emocjonalnym wnętrzu autora, ale nie została umiejętnie przekuta w utwór poetycki.

Pozdrawiam

Jerzy