Każdy wiersz dopiero się zaczyna

[żakote]

Piszę słowa które znaczą co innego
wchodzą kiedy chcą
i robią ze mną co im się podoba
odsłaniają całkiem inny zamysł
wyrażenia nie przylegające do pomysłu

mówią że do mnie należą
imiesłowy zaimki i tandetne rymy
słowa wżynające się w skórę
tatuaże nie do wywabienia

[pallas]

Jak to czytam, to jakbym o sobie czytał.
Trzeba się namęczyć, aby powstał dobry wiersz.
Słowa potrafią zamącić umysł.

Piotrek

[Marcin Sztelak]

W końcu jesteśmy niewolnikami słów, czasami przygniatają...

Pozdrawiam.

[Hosanna]

znakomite
i w tytule
i w treści w formie

w treści uważma że ejden wers zbędny (nazbyt techniczny)

mówią że do mnie należą
imiesłowy zaimki i tandetne rymy
słowa wżynające się w skórę
tatuaże nie do wywabienia

dałabym :

mówią że do mnie należą
wżynają się w skórę

nie do wywabienia

[Leszek Sobeczko]

za Marcinem

Pozdrawiam

[eka]

Usprawiedliwienie peel pisze.
Przesłanie, całe (!) zamyka się w tytule.

Rilke
Tak staliśmy się zaklętymi grajkami...

Bo wtedy tylko głos nie kłamie,
kiedy mu służą zamilczenia,
gdy pozostają ze strun drżenia
szelesty, gdzie krew jeszcze gra;
a ciężki jest i bez znaczenia
czas, gdy za jego marnościami
nie włada więcej nic, co trwa.

Spokojnie: ruch wskazówki drżącej,
spełni się rzecz zapowiedziana:
mówimy szeptem przed Milczącym,
jesteśmy jak przed gajem z rana
łąki. (...)

[żakote]

"Wiersz jest ruchem dłoni, który sygnalizuje
to, czego nie zdołał wyrazić, a te największe,
są jedynie udanym zamachem ręki"

Piękne dzięki komentującym.
eka, przywołałaś mojego poetę, wielkiego poetę.
Serdeczne dzięki

[ono]

Jak to czytam, to jakbym o sobie czytał.
Trzeba się namęczyć, aby powstał dobry wiersz.
Słowa potrafią zamącić umysł.

Piotrek

mogę sie pod tym podpisać

[Gloinnen]

Wiersz przemyca bardzo mądrą myśl, że poezja to sztuka sprawowania władzy nad słowami.
Gdy poeta staje bezradny wobec nich - wówczas pojawia się zwątpienie.
Słowa i ich znaczenia to ogromny potencjał, ale nieujęty w karby - staje się bezużyteczny.

mówią że do mnie należą

Nie poddadzą się tak łatwo i nie ufaj temu wrażeniu.
Język jest jak terra incognita. Pisząc (bo jakżeby inaczej), poznajesz ją i powoli zdobywasz piędź po piędzi. Czynisz swoimi pewne znaczenia i obszary. Dopiero, gdy słowa nie mogą Ciebie niczym zaskoczyć, możesz poczuć się panem sytuacji. Oczywiście tylko do pewnego stopnia, bo zawsze pozostaną gdzieś tam w oddali - nieodkryte przestrzenie. I dobrze, bo inaczej żaden piszący nie mógłby się rozwijać.

Pozdrawiam,


Glo.

[lczerwosz]

A bywa, że słowa ludzi niosą, ale to już przegięcie.
To ja to napisałem?
Zdarza się, zwłaszcza w rymowanych, zmienić zamyślany sens, żeby tylko dobry rym no i te sylaby na palcach drżących rąk zliczane.

To ważny głos na puszczy