skacze po dachach domykając pokrywy snów

[Alga]

oto jest i upomina
się o siebie i nas
o nalot bojowych pocałunków
pokojowych targnięć się na słowa
i gesty patyczkujące się bo pozbawione
cukrowej waty którą wiatr przykleił
do ścian bezpiecznego wczoraj
chodzenie bezokiennym tunelem
pod deszczem parasoli
a każdy kęs powszedni doprawiony
zapewnieniem że przeszłość ważna nie jest
i nigdy nie wpuści nam myślistych słów
spalonych w gorączce ucieczki

z mostów których nie umiemy odciąć
od przepaści chroń nas wspólnie
nieumówionym czekaniem



wersja 2.0

znów senny srebrnik nas upomina
o nalot bojowych pocałunków
pokojowych targnięć na słowa
i gesty patyczkujące się bo odarte
z cukrowej waty którą wiatr przykleił
do ścian bezpiecznego wczoraj

chodzenie bezokim tunelem
pod barwnym deszczem parasoli
każdy kęs powszedni doprawiony
zapewnieniem że przeszłość nie waży
i nigdy nie wpuści nam myślistych słów
spalonych w ucieczce z mostów

których nie umiemy odciąć
od przepaści chroń nas wspólnie
nieumówionym czekaniem

[Marcin Sztelak]

bardzo ciekawy tytuł, tekst liryczny, chociaż z powodu braku interpunkcji przy pierwszym czytaniu wywołuje wrażenie natłoku, ciężko złapać oddech...

Pozdrawiam.

[oskari valtteri]

zdecydowanie czytam bez "się". i "pokrywy snów" czytam w innym miejscu.
bo tak to ok jak dla mnie.

[lczerwosz]

Znowu Św. Mikołaj psiakrew.
Świętami już wszyscy żyją, a tyle jeszcze pracy.
Podoba mi się domykanie pokrywy snów

[Alga]

Marcinie - dziękuję za te uwagi.

Oskari - tak, myślałam o "się" i zaraz będzie efekt, ale w którym miejscu widzisz te pokrywy?

Leszku - jaki Mikołaj?
A że pokrywy, to się pokrywa z moim podobaniem

Dziękuję za czytanie i nieśmiało zapraszam do wersji 2.0.

Pozdrawiam

[ono]

cudne

[Alga]

Ono - dziękuję za czytanie i pozytyw

Pozdrawiam

[Marcin Sztelak]

Wersja 2.0 zdecydowanie lepsza, w sensie doszlifowania oczywiście.

Pozdrawiam.

[oskari valtteri]

w którym miejscu widzisz te pokrywy?

skacze po dachach domykając
wersja 2.0

(...)

pokrywy snów
których nie umiemy odciąć
od przepaści chroń nas wspólnie
nieumówionym czekaniem