na odwrót może nie morze

[Podróżniczka]

nie wynoś myśli na bezdroża
chętnie w cudzesy ubierając
lecz się zatrzymaj
zaczerpnij powietrza

zawróć z bezkresu
do którego w ambitnej
sutannie parłeś do przodu
bez przystanku

dzisiaj coś o miłości szepczesz
choć ja nie czuję żadnej straty

szkoda mi jednak wszystkich zbiegów
którzy się sprytnie skrywają w wersach

i jestem pewna że tą część wiersza
wcale nie jako pierwsza obnażam

[ono]

piękne

[Alek Osiński]

Nie jestem do końca pewien czy tę "sutannę" rozumieć
metaforycznie, czy rzeczywiście chodzi tu o duchownego.

Bardzo mi się za to podobają ci "uchodźcy ukryci w wersach"

Pozdrawiam

[Marcin Sztelak]

Ciekawy wiersz, dający do myślenia, chociaż nie mogę rozgryźć tej sutanny.

[anastazja]

Podobnie jak moi poprzednicy - co z tą sutanną? Uchylisz rąbka...

[oskari valtteri]

trochę wadzą mi "cudzesy" - skojarzenie mam z wyproszonymi papierosami.
i tym: przyjechali kowboje, każdy pali swoje.
ale wiersz intrygujący.

[Patka]

i jestem pewna że tą część wiersza
wcale nie jako pierwsza obnażam

Admin by cię za tę "tą" zlał.

Ale fajny tytuł.

Pozdrawiam
Patka

[Podróżniczka]

Patka

Admin by cię za tę "tą" zlał.

Ale fajny tytuł.

Dodano -- 19 gru 2015, 19:27 --

ono, Alku, Marcinie, anastazjo, oskari dziękuję Wam za wizytę i pozostawione komentarze. Cieszę się, że sutanna zaintrygowała, oczywiście to metafora.
Pozdrawiam serdecznie