znowu

[jaga]

Chmura czarna nad głowami
sieje trwogę. Dzień się kończy.

Wczoraj
lekki podmuch pieścił lica
akapitem wschodził.

Już mazurek trzepie skrzydłem
na ostatnim siedząc listku.
Wiatr wytargał go za pióra
- w takt muzyki.

Koncert zaczął z opóźnieniem
- nikt nie słuchał.
Sączy temat z nieba drobny
moknie wróbel. Wciąż narzeka.

Gwiazdor z workiem nowych uchwał
- tuż za rogiem.
Nowy rok z nadzieją
coraz bliżej.

[ono]

piękne

[Marcin Sztelak]

Jak dla mnie za dużo tych inwersji, a interpunkcji kompletnie nie pojmuję. Cała nadzieja w uchwałach? cóż kiepściutka i cieniutka w takim razie to nadzieja...

Pozdrawiam.

[coobus]

Gwiazdor z workiem nowych uchwał
- tuż za rogiem.
Nowy rok z nadzieją
coraz bliżej.

Myślę, że Marcin źle odczytał intencje autorki, nie ma tu słowa o nadziei w uchwałach, tylko o Gwiazdorze z workiem uchwał, ale też w nadziei, jaką niesie Nowy Rok. Bo ta nadzieja jest niezbędna dla wielu osób i życiodajna. To tylko kwestia interpretacji tekstu.
Interpunkcja, to temat rzeka w poezji i panuje tu wolna amerykanka. Dlatego nie zatrzymam się przy niej, ani nie skomentuję.
Wiersz mi się podoba. Nie dobieram mu się do żywych tkanek, po prostu biorę w całości. Z pozdrowieniami