Zemsta. Motyl ma

[alchemik]

To oczywiste kłamstwo,
nie ma żadnego wyboru.

W dzień do zapachu pręcików
i ultrafioletowych barw
cieniem
na słupkowym znamieniu.

W nocy do światła świecy.
Zguba.
Ale piękna.

Nazywam się ćma.
Płowe skrzydełka i uwielbienie dla gwiazd.
I jednej spoza gwiazdozbioru.
Szarej.

Uwielbiam na zapas, bo czas
zakręca wyraźnie.
Już kilka słońc opaliło mi pokładełka,
czy jak to się tam nazywa.

Teraz ja.
Mszczę się kochaniem.


J.E.S.

[Marcin Sztelak]

To chyba nie jest przypadkowa zbierzność tytułów?
Cóż ćma umiera przez swoje uwielbienie...
Tak technicznie to chyba lepiej byłoby skrzydła.

Pozdrawiam.

[alchemik]

W żadnym wypadku nie przypadkowa.

He he, Marcin, a co masz przeciwko motylim organom.
Opalone skrzydła są oklepane.

Ale ja inspiracji szukam wszędzie.
Na niebie, w wodzie.
Marta Zoja, przepraszam za skorzystanie z twojego tytułu.

Należy Ci się ode mnie komentarz pod Twoim wierszem w ramach przeprosin.

Masz jak w banku.

Jurek

[ono]

niezwykle szokująco piękny

[Marcin Sztelak]

Kurczaczek, a dałbym sobie odciąć coś (paznokieć najpewniej), że tam było skrzydełka...