ubieram choinkę...

[ELKA]

a ona znowu płonie
rodzącą się nadzieją
w beznadziejnej rzeczywistości

przy wspólnym stole
łączy wiarę i ateizm
kawałkiem opłatka

pierwszą gwiazdką
przynosi nowinę
z rozśpiewanej stajenki

[ono]

a ona znowu płonie
rodzącą się nadzieją
w beznadziejnej rzeczywistości

przy wspólnym stole

spokojny początek nieco metaforyczny (pierwszy wers), nieco odkryty, nieco nawiazujacy do realiów

przy wspólnym stole
łączy wiarę i ateizm
kawałkiem opłatka

ciekawie i prawdziwie

z pierwszą gwiazdką
przynosi nowinę
z rozśpiewanej stajenki

i znów przechodzisz do nastroju światecznego

podoba mi się pomysł i wykonanie i wyciszone zakończenie

[ELKA]

Dziękuję Kamilu, za przeczytanie i refleksję.

Pozdrawiam.elka.

[Niedzisiejszy]

Jak to ktoś powiedział w ciągu całego roku ludzie tylko wieszają na sobie koty, a w wigilię nagle miło rozmawiają i łamią się opłatkiem. Nasz świat jest pełen hipokryzji, i szkoda, że nawet pojawia się w okresie świąt. Bardzo piękny, i niestety życiowy wiersz, który zmusza do refleksji

Pozdrawiam

[ELKA]

Jak to ktoś powiedział w ciągu całego roku ludzie tylko wieszają na sobie koty, a w wigilię nagle miło rozmawiają i łamią się opłatkiem.

Wigilia, jest cudem pojednania...talerzyk dla Jezusa, trochę sianka, kolędy... w tle choinka... obecność Jezusa w opłatku i dotykasz magii... i mówisz ludzkim głosem...


Dziękuję za komentarz i pozdrawiam.elka.

[Marcin Sztelak]

Wiersz z nadzieją i wypadałoby się pomodlić, do bogów lub niebogów by nie okazała się płonna, a ta wspólnota potrwała dłużej niż kilka godzin.
Technicznie w tytule wielokropek raczej zbędny.

Pozdrawiam.

[ELKA]

Wiersz z nadzieją i wypadałoby się pomodlić, do bogów lub niebogów by nie okazała się płonna, a ta wspólnota potrwała dłużej niż kilka godzin.

Modlę się do jednego Boga, jeżeli Ty masz kilku, to współczuję...bo to tak, jakbyś nie miał żadnego.

Technicznie w tytule wielokropek raczej zbędny.

Marcin, trochę się zmieniło w poezji... teraz mamy możliwość korzystania z interpunkcji wg własnego uznania, a nie ogólnie przyjętych zasad. Nie dotyczy to oczywiście prozy.

Pozdrawiam.elka.

[eka]

a ona znowu płonie
rodzącą się nadzieją
w beznadziejnej rzeczywistości

przy wspólnym stole
łączy wiarę i ateizm
kawałkiem opłatka

pierwszą gwiazdką
przynosi nowinę
z rozśpiewanej stajenki

Płonie? Kiedyś spaliłam choinkę, stąd trudno mi na poważnie odebrać przekaz.
Szczerze? Tylko się nie gniewaj. Typowa okolicznościówka, środkowa część może trochę odstaje od bożonarodzeniowej maniery, ale to za mało.
No i wątpię, że ateizm ulegnie magii opłatka. Może się połamać dla tradycji, dla rodziny, lecz mogę się oczywiście mylić.

[ELKA]

Typowa okolicznościówka, środkowa część może trochę odstaje od bożonarodzeniowej maniery, ale to za mało.

Przepraszam Eko, a co jest z złego w okolicznościówce przed Bożym Narodzeniem ? Nie można tutaj o tym pisać ?

No i wątpię, że ateizm ulegnie magii opłatka. Może się połamać dla tradycji, dla rodziny

Tego nie wiesz na pewno, Bóg czyni cuda... nawet wtedy, gdy w to nie wierzysz...


Dziękuję za komentarz.

Pozdrawiam.elka.

[eka]

co jest z złego w okolicznościówce przed Bożym Narodzeniem ? Nie można tutaj o tym pisać ?

Wiesz, oczywiście że nic złego, a nawet może się wielu podobać. Szanuję to.
Ale nie cenię banału.

Tego nie wiesz na pewno, Bóg czyni cuda... nawet wtedy, gdy w to nie wierzysz...

Po pierwsze:

lecz mogę się oczywiście mylić.

zrobiłam zastrzeżenie, choć nie musiałam.

Po drugie:
Wierzę czy nie wierzę to akurat nic z poziomem wiersza nie ma wspólnego.
Wierszami religijnymi ks. Twardowskiego zachwycało się wielu ateistów, w tym kilkoro moich znajomych, zatem argument chybiony, mocno światopoglądowy.