Spokojne Królestwo Pokoju

[NathirPasza]

w tej części świata
żyją ludzie w każdej innej
dzikusy
brudasy
i heretycy
tym bardziej jesteśmy zmuszeni
nieść kaganiec oświaty w ciemne doliny

bezrobocie równe dwa promile we krwi
naszej płynie królewska duma
składamy ofiary w świątyniach złotych
zębów wrogowie nam nie wybiją
uczymy dzieci siły umysłu
nikt już nie potrzebuje

na forum mamy głos tysięcy
istnień dziennie posyłanych ku chwale
jedynie słusznie nam panującego dobrobytu

kto zaś bunt podnosi ten
kurwa
złodziej
a najlepiej dyktator

kontrola to martwa tkanka łuszcząca
farbę w książkach historycznych
w naszej wolności kontrolowani sami

są sobie winni

[Gabriela]

zamiast "przekonani" dałabym "zmuszeni"...


tytuł do wymiany. albo Spokojne królestwo albo królestwo pokoju. dwa-pokoje to zbytek.

pzdm

[NathirPasza]

Hmm... Zmuszeni mogą być. Nad tytułem się zastanowię, ale podoba mi się jaki jest.

Pozdrawiam

[Arti]

"w tej części świata
żyją ludzie w każdej innej
dzikusy
brudasy
i heretycy(...)

kto zaś bunt podnosi ten
kurwa
złodziej
a najlepiej dyktator"

to co wybrałem wystarcza mi za całość
tytuł do zmiany, co Ty w Mithrila Się Bawisz?:)^^
...może samo "Królestwo" hmm?

Pozdr.

[Miladora]

Kupuję.

Podoba mi się ta możliwość czytania na dwa fronty spowodowana brakiem interpunkcji.
Lubię takie przenikanie znaczeń.

No to dobrego...

[ble]

Są momenty. Arti dobrze je wychwycił, ale całość jakby ciut rozwlekła. Kaganiec oświaty znakomicie zastosowany.

[NathirPasza]

Dzięki Miladoro

Macie rację. Wiersz jest słabszy. I z rozmysłem jest taki słabszy wklejony. Ostatnio mało komentarzy czytam pod swoimi wierszami, więc uznałem, że albo są za dobre, albo zbyt skomplikowane. A że nikt mi nie napisze, t sobie słabszy wkleiłem. )

[ovoc_ziemii]

On nie jest słaby, on jest poglądowy.

[NathirPasza]

ovoc_ziemi
Nie mogę się z Tobą nie zgodzić. Poglądowy jest na pewno.

[Gloinnen]

Utwór z gatunku zaangażowanych społecznie. Kolejny, który czytam tutaj na forum. Zapewne aktualnie musisz być świeżo pod wrażeniem pewnych lektur - ja swego czasu również przeżyłam coś w rodzaju olśnienia po przeczytaniu Chomsky'ego, Baumana, Kortena... Może Ci to coś mówi? Dobrze mieć świadomość pewnych zjawisk. Gorzej już z próbą przelania tego na papier w formie wiersza. Generalnie poezja z tezą jest dość ryzykownym przedsięwzięciem - bo trudno jest nie popaść w pewne doskonale znane Ci pułapki: patos (ech...), a przede wszystkim - kaznodziejstwo. Barańczak, jeden z moich guru, jeśli chodzi o kwestię krytyki poetyckiej, uważa, że wręcz obowiązkiem poety jest zabierać głos w sprawach etycznych. Tylko autor nie powinien robić tego z pozycji kolejnego doktrynera, który staje na stołku i wrzeszczy wszem i wobec. Raczej zalecane jest - pochylić się nad jednostką, nad jej indywidualnym losem, wysłuchać pojedynczych szeptów, a nie tego, co się trąbi przez megafony na paradach alter...

Najlepsze fragmenty z Twojego wiersza, to, według mnie, te, gdzie odchodzisz od ogólników i zaczynasz robić użytek z własnej wrażliwości:

bezrobocie równe dwa promile we krwi
naszej płynie królewska duma
składamy ofiary w świątyniach złotych
zębów wrogowie nam nie wybiją
uczymy dzieci siły umysłu
nikt już nie potrzebuje

Spodobały mi się tutaj zastosowane przez Ciebie przerzutnie.

[quote="kontrola to martwa tkanka łuszcząca
farbę w książkach historycznych
w naszej wolności kontrolowani sami

są sobie winni[/quote]

Pierwsza, trzecia i czwarta strofa - w moim odczuciu - trochę gorsze, może właśnie przez to dosłowne walenie po oczach. Co nie oznacza, że neguję treść i jej ważność.

Pozdrawiam,


Glo.