słyszałam - nikomu

[Alga]

nad parawanem tam po drugiej stronie bieli
jest ryzykownie gładko obnażone ostrza błyszczą
zęby szczękają ości się łamią
każdy dla każdego ma ocean uśmiechu
na cięciwie spojrzeń zawiesza kolejne trofea
słowa nie oddają wroga
czai się w oczach

[oskari valtteri]

"ości" z karpia, tak sobie czytam. wiersz - symbol. dla mnie treściowo i technicznie taki jaki winien być. surowy i do indywidualnego przypasowywania znaczeń. plus tytuł - furtka.

[Gajka]

Ileż prawdy w Twoim wierszu

[Dorota Karin]

Ja nie wiem, czy tytuł powinien być furtką? Jego konstrukcja sugeruje na dedykację - przynajmniej tak to odbieram (lub słyszałam ale nie powiem nikomu ). Słowa nie oddają wroga - może lepiej nie zdradzają, lub ,,nie oddają wrogości", chociaż pewnie celowo użyłaś takiej dziwnej konstrukcji.
Słowem niepokojąco, a przecież czas świąteczny to okres pojednania, ale nie zawsze się to udaje jak widać w wierszu i w życiu

[oskari valtteri]

"nikomu" nie powiem "słowa nie oddają wroga" - w środku jedna z furtek, tak sobie doczytuję.

[Marcin Sztelak]

Sporo symboliki, bardzo trafny wiersz, mocna puenta.

Pozdrawiam.

[ono]

słowa nie oddają wroga
czai się w oczach

piękna pointa - w niej zawarty jest cały wiersz...reszta nieco ryzykownie sfilcowana

[Alga]

"ości" z karpia, tak sobie czytam. wiersz - symbol. dla mnie treściowo i technicznie taki jaki winien być. surowy i do indywidualnego przypasowywania znaczeń. plus tytuł - furtka.

Oskari - dziękuję, tak właśnie.

Gajka - niestety czasem tak...

Ja nie wiem, czy tytuł powinien być furtką? Jego konstrukcja sugeruje na dedykację - przynajmniej tak to odbieram (lub słyszałam ale nie powiem nikomu ). Słowa nie oddają wroga - może lepiej nie zdradzają, lub ,,nie oddają wrogości", chociaż pewnie celowo użyłaś takiej dziwnej konstrukcji.
Słowem niepokojąco, a przecież czas świąteczny to okres pojednania, ale nie zawsze się to udaje jak widać w wierszu i w życiu

Dorotko - słyszałam, ze tak bywa i nikomu nie życzę Ale to mój zamysł, a odbiór Twój.

"nikomu" nie powiem "słowa nie oddają wroga" - w środku jedna z furtek, tak sobie doczytuję.

I jeszcze Oskari - ciekawe spojrzenie.

Marcinie - bardzo dziękuję.

słowa nie oddają wroga
czai się w oczach

piękna pointa - w niej zawarty jest cały wiersz...reszta nieco ryzykownie sfilcowana

Ono - dziękuję, a czy sfilcowana da się jakoś przybliżyć? Archaiczna, przebrzmiała?

Dziękuję za czytanie i pozdrawiam poświątecznie

[lczerwosz]

Wiesz dlaczego mi się podoba twoje pisanie? Przez te niesamowite niedopowiedzenia. W tekście formalnie brak jest słów, które i tak są i brzmią.
Doszedłem do tego wiersza naokoło, przez facebooka, przez inne portale, żeby ustalić, że mam go pod nosem. Ale zajęty dyskusjami z zakodowanymi, nie zauważyłem.

[Alga]

Leszku, niezmiernie cieszą Twoje słowa.

Dziękuję