Cmentarzysko maszyn

[Marcin Sztelak]

Noc pobrużdżona pasmami siwizny,
pierwsze objawy:
dzień – sen industrialny z krajobrazem
apokalipsy w tle.

Postępująca zagłada cząstek prawie
elementarnych. Wbrew temu spokój,
bo w garści zamknięte przepowiednie,
obietnice.

Bez pokrycia – mała śmierć.
Chociaż żal przedświtu to wciąż otwarty
raj. Dla impotentów, somnambulików
i przez przypadek niepoczętych.

Już za ostatnim zakrętem winda
lubieżnie zgrzyta: góra – dół.
Tylko ostatnie ostrzeżenie: Uwaga szkło.

[Alek Osiński]

Dla mnie najbardziej pierwsza i ostatnia (mechanicznie sensualna)

Środek dość statyczny, z utartym motywem "zawiedzionych złudzeń" słabiej działa

Masz literówkę w słowie "zagłada" na początku 2 strofy

Pozdrawiam

[marta zoja]

Nie wiem czy słowa, czy obraz zdominował muzykę Twojego wiersza....

https://youtu.be/I9QGpHScGug

[Henryk VIII]

Witaj,
tekst b. dobry - plastyczny; można wyraźnie zobaczyć ów " dzień – sen industrialny z krajobrazem
apokalipsy w tle." . Nie brzmi to wprawdzie budująco/ zachęcająco do życia , jednak ponure wiersze zawsze były w cenie - te lżejszego kalibru zawsze pozostawały gdzieś w tyle. Tak było, jest i będzie. Zatem: tak trzymać ! Myślę też: raczej już niczego nie zmieniaj, bo szkoda byłoby popsuć.
H8

[anastazja]

Bardzo intrygujący wiersz. Raczej nie pobudzający do życia

dzień – sen industrialny z krajobrazem
apokalipsy w tle.

ale smakowity kąsek. Dobry wiersz. Pozdrawiam Marcinie.