Jezioro Niebieskie c.d

[Napoleon North]

I

siedzę w 3/4 powierzchni życiowej
na głowie mam sto tysięcy w siwiźnie
peron zamknięty trwa przebudowa
spóźnienie jest dziś na topie

ukrop na polu albo też dworze
aż śnieg pod butem skrzypi
za tysiąc dwieście chwil przerzutowych
zostanie otwarta tama
krew tak błękitna świeci o zmroku
dając wskazówkę bezdomnym

za kataraktę w podróż do światła
zaćmienie zakrywa oddech
lekko unosi ponad błękitem
głowy co ciągle są w drodze


srogo strudzony mały uśmieszek
wygina usta w półksiężyc
później opada w szarości świata
by umrzeć gdzieś za zakrętem

nie ma tych którzy świat ułożyli
pozostać czas w niepewności
dzień z nocą się nie pogodzi
a błękit stawu czy też jeziora
przyciąga ludzkie istnienia

ile łez tyle szklanek
wypitych w zaokrągleniu
serpentynowy duch latorośli
odciąga wczoraj od dzisiaj


II

stoję w półmroku
próbując odpychać czerń nieprzeniknioną
strzałą lub kulą wygrać sam z sobą
by inni mieli coś z tego

lecz na nic trudy potne mozoły
gdy z góry ogień zlatuje
ból się rozlega w ten świat szeroki
a trzeba pamiętać że straszy

słońce gdy wschodzi wypiętrza człeka
zaś księżyc odbitym światłem kurczy
szykując na białą salę
opasłe tomy ksiąg zapomnianych
trzeszczą od deski do deski

nadchodzi czas myśli sprężonych w butli
tak więc bez zapasu wiersz nie powstanie
choćbyś osuszył jezioro

[Marcin Sztelak]

Jak dla mnie tekst jest za bardzo przeładowany, nadmiar słów wywołuje u mnie niechęć czytelniczą...

Pozdrawiam.

[Henryk VIII]

Moje ogólne wrażenie jest pozytywne. W części I masz między 3 a 4 zwrotką za dużą przerwę. Piszesz:" ukrop na polu albo też dworze" - podług mnie wystarczy 1 - albo na polu albo na dworze.
Pozdrawiam
H8

[Alek Osiński]

Trudno mi się skupić na tym wierszu,
jakby chciał wędrować zbyt wieloma
ścieżkami naraz, ale niektóre miejsca
bardzo ładne, jak dla mnie
najbardziej to

za kataraktę w podróż do światła
zaćmienie zakrywa oddech
lekko unosi ponad błękitem
głowy co ciągle są w drodze