blizny na piaskach

[AS...]

stworzyłem cię na obraz
i niepodobieństwo

z wietrznej smugi na szybie
w pustynnej symfonii
przetańczyłaś swój balet
wśród pyłowych diabłów
wirując prosto w lśnienie
odbite w zegarze

ciemne plamy po świetle
w oczach
już nie szukam prawdy

rzadko bywa piękna

[Gloinnen]

z wietrznej smugi na szybie
w pustynnej symfonii
przetańczyłaś swój balet
wśród pyłowych diabłów
wirując prosto w lśnienie
odbite w zegarze

Słowa najwyższego uznania, Maestro.



Glo.

[em_]

No.. Zdecydowanie dobry wiersz

[Marcin Sztelak]

Wspaniały wiersz i do bólu prawdziwy, od początku do końca (szczególnie).

Pozdrawiam.

[eka]

przetańczyłaś (...)
wśród pyłowych diabłów
wirując prosto w lśnienie
odbite w zegarze

Najbardziej, bo głęboki obraz z tej co najmniej dwuczłonowej metafory...


Blizny na piaskach, zmarszczki układane wiatrem, a bohaterka wiersza z jego smugi na szkle.
Zapatrzenie peela, tworzenie wizerunku z ruchu, z jej energii tańca, z muzyki pustynnego wiatru. Bardzo nośna synestezją scena kreacji.
Piaskowa burza (pyłowe diabły) - nie dała rady. Bohaterka nie znika pod zwałami piachu, ucieka w słońce, trudno w nie patrzyć, już po chwili widzi się groźne, czarne plamy (prawda bywa gorzka). Więc słońce odbite w szybie zegara ( w przeszłości), to lśnienie jest bezpieczne.
Ale na czyj obraz i na czyje niepodobieństwo ten stwórczy akt?
Tego peel nie wyjaśnia.
Blizny na piasku zostały po stworzonej, lub po tej prawdziwej.
Lubię Twoje wiersze.

[biegnąca po fali]

Przyciągnął mnie tytuł. I dobrze. Wydałeś może jakiś tomik, Mistrzu?

[AS...]

i nigdy nie wydam;
brakuje mi tego, co Ty masz: talentu
a pisanie genialnych wierszy o burakach cukrowych
jakoś mi nie pasi...

[biegnąca po fali]

Wiesz co... jesteś niemożliwy
Nie masz talentu, ale piszesz genialne wiersze, a ja...
...mam "talent" tylko pisać nie potrafię.

Dobre

[ELKA]

stworzyłem cię na obraz
i niepodobieństwo

z wietrznej smugi na szybie
w pustynnej symfonii
przetańczyłaś swój balet
wśród pyłowych diabłów
wirując prosto w lśnienie
odbite w zegarze

ciemne plamy po świetle
w oczach
już nie szukam prawdy

rzadko bywa piękna

Cudne wersy. Prawdziwa poezja. Chylę czoło i gratuluję.

Pozdrawiam.elka.

[ajw]

Ciekawy tytuł i bardzo obrazowa treść. Można powiedzieć, że malujesz słowem piękne obrazy niczym mandale. Srodkowa część wiersza chyba najlepsza, ale i puenta mocna, tak jak lubię