Zegar i Pointa

[Napoleon North]

Pointa

ci którzy pierwsi się napatoczą
dając upustu zawistnym oczom
przejdą tą drogą czyściutką nogą
bez cienia strachu rozochoceni
myślą więc ludzie że są szaleni
dość niepotrzebni jak śmieć na drodze

a gdy kałamarz łez się przeleje
człowiek się chowa trochę truchleje
aby za chwilę wybuchnąć śmiechem
uderzyć w ziemię zaplutą grzechem
zatoczyć koło z guzem na głowie
i rozczulone powtórzyć zdanie
będzie ci dobrze moje kochanie

na koniec warto się zbulwersować
pić nie należy potem haftować
bo po cóż życie z podbitym okiem


Zegar

wisi na ścianie zegar wspaniały
niby nie młody ale nie stary
cała historia jest w nim zaklęta
bije i tyka nie tylko od święta
pamięć odświeża trochę strofuje
jedni się boją a drugich męczy
gdy tak zadudni w nocnej przełęczy
między snem śmiercią życiem
i nie ma kropli troski w tym wcale
gdy czas odmierza dosyć niedbale
aby podziwiać życie szalone
z popiołów powstałe
w pył obrócone

[eka]

a gdy kałamarz łez się przeleje
człowiek się chowa trochę truchleje
aby za chwilę wybuchnąć śmiechem
uderzyć w ziemię zaplutą grzechem
zatoczyć koło z guzem na głowie
i rozczulone powtórzyć zdanie
będzie ci dobrze moje kochanie

Dokładnie! Fantastycznie w tym fragmencie przebija się prawda.

[karolek]

Niezły wiersz, ma głębię.

Pozdrawiam

[Bożena]

gdy czas odmierza dosyć niedbale
aby podziwiać życie szalone
z popiołów powstałe
w pył obrócone

- i tu clue wiersza i życia pozdrawiam