Stabilizacje

[Marcin Sztelak]

Wspinasz się po stromej ścieżce,
krok za krokiem i jeszcze
– na szczyt.

Pełen niewiary puszczam latawce
– bezwietrznie.
Więc płoną, być może w stratosferze.

Nad nami podobno to samo niebo,
ale ty w lewo ja w prawo.
A za zakrętem słowa. Rzucone
na jałową ziemię.

Czas nieurodzaju, tylko nasze odbicia
kulą się w snach.
Może dlatego przeklinam kładąc się spać.

[anastazja]

A za zakrętem słowa. Rzucone
na jałową ziemię.

- ładna metaforka

Czas nieurodzaju, tylko nasze odbicia
kulą się w snach.
Może dlatego przeklinam kładąc się spać.

może ostatni wers zapisz inaczej np:

...może dlatego przeklinam idąc spać
pozbędziesz się, "się" 2 x

Pozdrawiam Marcinie

[ELKA]

Ciężko jest w życiu o stabilizację. Czasami człowiek myśli, że ma wszystko poukładane, gdy raptem dopada go ból, w najmniej spodziewanym momencie. Wtedy słowa, myśli, wszystko dzieli... chociaż słońce świeci tak samo.

Dobry wiersz.

Pozdrawiam.elka.

[Niedzisiejszy]

Skąd ja to znam, gdy wydaje się, że już wszystko się układa, że już będzie dobrze, a tu nagle wszystko się wali, i to zupełnie się na to nie zapowiadało.
Pragnienia tracą wiatr, i giną, zostają zniszczone, zniweczone, i jedyne co pozostaje to ból, który odradza kolejne myśli pełne nadzieji.

Skąd ja to znam, jednego dnia: "ten jedyny", a następnego:
"Sorry z nami koniec, nie chce mi się z tobą gadać, i zupełnie mnie nie obchodzi jak krwawi twoje serce" ......

Gratuluję wspaniałego wiersza, i życzę, by latawce znów odzyskały wiatr, a odbicia by odnalazły się

[Alga]

To sobie wyróżniam z wiersza:

"A za zakrętem słowa. Rzucone
na jałową ziemię.

Czas nieurodzaju, tylko nasze odbicia
kulą się w snach.
Może dlatego przeklinam kładąc się spać."

To co wcześniej jest nieco przewidywalne, ograne, a sądząc po tych wersach choćby, potrafiłbyś zaskoczyć.

Ale to oczywiście moje zdanie.

Pozdrawiam