po słowie

[marta zoja]

nie ma wiadomości nie ma rozmów
okradam piosenki ze słów i wierzeń

kwiaty kwitną pobielone uśpione
jak westchnienia do niewiadomego

łzy nawilżają moje ciało by obudzić
ziemię w desperacji umierania rodzenia

przekonuję samą siebie oczekiwaniem
następnym między rozstaniem a powrotem

uratuje chichotem pogańskich bożków


https://youtu.be/sgynybjHUI4

[Alek Osiński]

łzy nawilżają moje ciało by obudzić
ziemię w desperacji umierania rodzenia

O tak Marto, właściwie to cały czas żyjemy
na granicy desperacji, ale to chyba jedyny
twórczy stan jest

[Marcin Sztelak]

Więc wychodzi na to, że życie jest ciągłym oczekiwaniem - pewnie tak, chociaż rozstania i powroty mają swój kres...
Tylko jakoś nie bardzo rozumiem puentę, jakoś mi gramatycznie nie współgra z resztą wiersza i do tego liczba mnoga...

Pozdrawiam.

[ELKA]

przekonuję samą siebie oczekiwaniem
następnym między rozstaniem a powrotem

Dobre to Marto, chociaż usunęłabym następnym.

Pozdrawiam.elka.

[Henryk VIII]

Ładnie, delikatnie i smutno - piszesz: " kwiaty kwitną pobielone uśpione
jak westchnienia do niewiadomego"
W ostatnim wersie pasowałoby jednak usunąć słowo " uratuje" , i byłoby tak:

" przekonuję samą siebie oczekiwaniem
następnym między rozstaniem a powrotem

chichotem pogańskich bożków"

Ale to tylko sugestia; ogólnie wiersz mi się podoba
h8

[barteczekm]

Całość bardzo dobra. Ech jak mało już takich wierszy w których nie wszystko podane jest na przysłowiowej "tacy". W tej poezji zdecydowanie zwróciłem uwagę na te jakże dobrze skomponowane w całość, pozornie różne przejścia z bezpośrednich, osobistych odczuć autorki do tego na co wpływu w zasadzie nie ma - świata będącego czymś co dzieje się zgodnie z bezwzględnymi prawidłowościami przyrody. I ta niby pewność a z drugiej strony jakby prośba aby w końcu tak się stało.

"przekonuję samą siebie oczekiwaniem
następnym między rozstaniem a powrotem

uratuje chichotem pogańskich bożków"

Siłą poezji jest to, że słowo pozwala zobaczyć, wyobrazić sobie opisaną sytuację. I wczytując się w tę poezję zobaczyłem. Czy tak jak powinienem? Trudno powiedzieć. Ale naszła po tym widoku refleksja.

Bardzo dobry, ciekawy, wyważony i obrazowy wiersz.