Bezdźwięczne

[barteczekm]

Regułą zachowań stadnych dobierają twarz
na zapas sklejone.
Skłócone przede wszystkim z sobą
aplikują strach –
dzisiejsza miłość, dalej kurwy
a tam to tylko znajome.

Wystając pod nieswoim domem
pilnują wybroczyn napisanych deszczem.

Bezdźwięczne
w związanym sznurami,
idealnym pudełku
wpełzają przez okna warkoczem.

Szybciej, intensywniej i częściej
pierwszy upada bastion wschodów słońca,
kapitulują zmierzchy.

Przymusem chcą wyprzedzić czas.

Z całości świata do samego końca
bronią się jeszcze noce.