Pandemia

[barteczekm]

Nigdy nie sypiam lazurowym freskiem
trzymanym pod powiekami.

Gotowy do wojny kojącej mentalnie
chowam w kołysce
symbole minionego czasu –
spalone nadziejami deszcze, które
jeszcze nie spadły.

Leżąc na moście z luster widzę
jak ludzie prowadzą na smyczy
swoje prywatne bękarty
dumni z metod tresury w zakresie ujadania.

Chodzę po ziemi pożółkłej od zboża,
wieczory zamykam w oczach.
Wiatr w torbach na listy przyniósł ziarna chłodu,
wraca pandemia przypadkowych ofiar.

[Alga]

Fantastyczny, w każdej części ma swoje perełki.

Nigdy nie sypiam lazurowym freskiem
trzymanym pod powiekami.


chowam w kołysce
symbole minionego czasu –
spalone nadziejami deszcze, które
jeszcze nie spadły.


Leżąc na moście z luster


wieczory zamykam w oczach.
Wiatr w torbach na listy przyniósł ziarna chłodu,


Bardzo przemawia Twoja metaforyka. Z tych kilku Twoich wierszy, które tu dopiero przeczytałam, ten jest chyba mi najbliższy.

Pozdrawiam

[panek]

Ok, pierwszą pochwałę złapałeś.

Wiersz średnio przypadł mi do gustu. W tym temacie, to dla mnie jest on mało męski.

Gratki mimo wszystko, bo faktycznie można tam znaleźć perełki, tylko popraw interpunkcję - szczepie w oczy, więc sam zauważysz gdzie.

Pozdrawiam.

[Marcin Sztelak]

Dobra metaforyka, co do podziału damsko - męskiego w poezji to raczej zbyt płynny żeby się wypowiadać. I dobra puenta, która na pierwszy rzut oka jest dziwna (pandemia to zawsze przypadkowe ofiary), lecz tu chodzi o inną pandemię, zresztą wiecznotrwałą.

Pozdrawiam.

[barteczekm]

Dziękuję wszystkim a każdemu z osobna odpowiem

Alga bardzo dziękuję. Nie spodziewałem się tak dobrej opinii - z reguły jestem zawsze do końca niezadowolony ze swoich wierszy a tu taka niespodzianka. Cieszę się, że ten wiersz dostarczył Tobie takich doznań natury estetycznej.

Panek - jeśli wiersz zacznie przypadać do gustu każdemu to będzie do niczego. Ale dziękuję za szczerą opinię.

Marcin również dziękuję za fachową wypowiedź.

pozdrawiam

[ELKA]

Gotowy do wojny

Na pewno przyszedłeś tutaj dobrze przygotowany, ale w tym przypadku, to nie wystarczy, choćbyś nie wie ile wszystkim słodził... to wierzę, że zwycięży zdrowy rozsądek. Cukier w nadmiarze - szkodzi.

Pozdrawiam.elka.

[em_]

Zrobiłabym coś z pierwszym wersem, bo brzmi dziwnie i według mnie tylko szkodzi wierszowi.
Co do reszty, nie mam zastrzeżeń. Dobrze pomyślana, widać, że Autor ma wyobraźnię.
Pozdrawiam

[barteczekm]

Gotowy do wojny

Na pewno przyszedłeś tutaj dobrze przygotowany, ale w tym przypadku, to nie wystarczy, choćbyś nie wie ile wszystkim słodził... to wierzę, że zwycięży zdrowy rozsądek. Cukier w nadmiarze - szkodzi.

Pozdrawiam.elka.

Ale na co przygotowany? Wiersz został napisany w grudniu 2015 więc nie rozumiem sugestii. Wierzę dokładnie w to samo - zdrowy rozsądek. W tym wierszu nie ma nic o cukrze więc zupełnie nie na temat. Jeszcze raz proszę nie wytwarzaj jakiegoś poczucia zagrożenia dla forum bo go nie ma. Co widać po forum - coraz więcej różnych tekstów, wzajemnych merytorycznych komentarzy, ożywione dyskusje na czacie. Pozdrawiam Bartek

Zrobiłabym coś z pierwszym wersem, bo brzmi dziwnie i według mnie tylko szkodzi wierszowi.

W pierwszym wersie w ten sposób odniosłem się do barwy oczu, ale pomyślę. Dziękuję za profesjonalny komentarz. Pozdrawiam

[Karma]

No, trzeba przyznać, że zajebisty.

[barteczekm]

No, trzeba przyznać, że zajebisty.

Dzięki Jagodo, Karmo, M z R. Zawczasu mówię. Odniosę się i do Twojego, bo jak podkreślam któryś tam raz. Jako Jagoda najlepiej.