Celebracja przedmieść

[barteczekm]

Przystanie mi być celebracją przedmieść –
rytmem znaczonym rutyną koniecznej zmiany miejsca,
marszem między łóżkiem a głębią okna
za którym nawet zimą
poległe więzienia nie stają się niczym nowym.

Jednak męczy duszne zmienianie powszednie,
by uratować cokolwiek na teatr
z masek tlenowych.

Chwilą refleksji jeszcze doceniam smak ścięgien,
przerzucam bezwiednie
resztki kartek.

[Koleś]

Fajnie zrytmizowany wiersz i świetnie zaakcentowana ostatnia strofa, taka synkopowana pointa wiele wnosi do całości i doskonale podsumowuje treść.

Szkoda, że tak interpunkcja kuleje, zwłaszcza w pierwszej strofie, ten brak przecinków nie pomaga płynności tekstu (jeśli taki miał być cel), a wprost przeciwnie, czytelnik zacina się podczas lektury, bo jeden przecinek się tam w końcu pojawia, co nieco burzy rytm czytania.

Ale całość oceniam wysoko, bo to naprawdę zgrabnie napisany i fajnie zbudowany wiersz.

Pozdrawiam.

[barteczekm]

Bardzo dziękuję Koleś. Co do interpunkcji. Ostatnio z nią eksperymentuje. Traktuję jako kolejny poziom przekazu nie jako sztywną zasadę. Ani biel ani też kodeksowe ramy - złoty środek wolności Jeszcze raz dziękuję

[Koleś]

Tak myślałem, że to celowy zabieg, ale jak napisałem wcześniej, moim zdaniem (zaznaczam to wtrącenie), nie pomaga on przy czytaniu. Zacinałem się przy lekturze i chyba nie w tych miejscach, w których powinienem. Ja bym jednak powstawiał te brakujące przecinki albo w ogóle się ich pozbył, bo takie "tu trochę, a tu nic" niewiele wnosi i nie pomaga czytelnikowi. Ale to tylko moje zdanie, być może innym to nie przeszkadza. Troszkę się gubią te akcenty w tej pierwszej strofie, bo w trzeciej to akcentowanie jest świetne. Trzecią strofę naprawdę fajnie zrytmizowałeś bez niepotrzebnej zabawy interpunkcją.

Gdybyś zrezygnował z interpunkcji, wtedy nic nie sugerujesz, akcenty rozkładasz samą wersyfikacją, a czytelnik automatycznie skupia uwagę tam, gdzie powinien. Ale w pierwszej strofie pojawia się przecinek, który coś sugeruje, a później robisz czytelnika w balona, bo nie wie, czy zgrzyta mu tam, gdzie powinno. Jakbyś naprowadzał, a później się rozmyślił.

To tylko moje spostrzeżenia, nie musisz się nimi przejmować.
Pozdrawiam.

[barteczekm]

Spoko Koleś zdecydowanie przemyślę Twoje sugestie. Jeszcze raz dziękuję

[lczerwosz]

przystanie mi zostać celebrytą przedmieść
w rytmie znaczonym rutyną
koniecznej zmiany miejsca
marszem między łóżkiem a głębią okna
za którym nawet zimą poległe więzienia
nie stają się niczym nowym

jednak męczą powszednie zmiany
zbyt duszne by uratować cokolwiek
z teatru w maskach tlenowych
w chwili refleksji jeszcze doceniam
smak poszarpanych ścięgien
bezwiednie przerzucam resztki kartek

pozwoliłem sobie odczytać inaczej

[Marcin Sztelak]

Bardzo dobry wiersz, królowie z przedmieść skłaniają głowy. Faktycznie zrezygnowałbym z interpunkcji, w tej wersji bardziej szkodzi niż pomaga.

Pozdrawiam.