Kaśka za rzeką

[anastazja]

odurzona zapachem bzu
ze śpiewem ptaków patrzy
w oczy maja

na kolanach przed tronem wiosny
czeka na wschód
odkąd ściągnęła uzdę ukrywa rany
pod grubą skórą

jak drzewo które nie pamięta burzy

[eka]

Kaśka - żywioł sprzęgnięty z naturą, częsta postać w Twoich wierszach, tutaj zrobiła coś niezgodnie z jej rytmem.
Rana po ściągnięciu uzdy.
I ukrywa rany jak milczące drzewo, wciąż zdolna do zauroczeń zapachem nowego życia.
Mistrzyni życia.

[iTuiTam]

...
jak drzewo które nie pamięta burzy

Lubię Twoją Kaśkę.
Dobrze, że ściągnęła uzdę, że się uwolniła. Rany - te widoczne - po jakimś czasie być może się zagoją, gorzej z niewidocznymi.
Ciekawa puenta, Anastazjo. Może jednak drzewa mają jakąś pamięć?

serdecznie
iTuiTam

[coobus]

ukrywa rany
pod grubą skórą, jak drzewo które nie pamięta burzy

Tak... to ta sama Kaśka, którą już znam. I z którą się zżyłem. A jednak wciąż w Tobie siedzi. Rzadko zaglądasz, wierzę, że wszystko u Ciebie w porządku. Pozdrawiam majowo

[Marcin Sztelak]

Nie wiem czy drzewa nie pamiętają, ale jeśli tak należy żałować, że nie mówią.
Bardzo dobry, skondensowany wiersz, powrót do życia mimo wszystko, a może wbrew wszystkiemu.

Pozdrawiam.

[biegnąca po fali]

Puenta rzuca na kolana

Pozdrawiam

[Pinokio]

Kasia niczym drzewa dojrzewa zgodnie z rytmem biologicznym.

[tabakiera]

Nie znałam wcześniej Twojej Kaśki, ale miło było ją odkryć. To silna kobieta. Z twardą skórą niczym kora drzewa, które cyklicznie zielenieje, nie pamiętając o burzach, z wiosenną nadzieją.
Aż chce się zaśpiewać:
https://www.youtube.com/watch?v=e2XP5cc-AAQ
Pozdrawiam.

[Niedzisiejszy]

Drzewa pamiętają, czasem lepie od ludzi, w końcu to One kryją szepty zakochanych, często na ich korze serce przebite strzałą z inicjałami ukochanych staje się pieczęcią ich Miłości, pod ich liśćmi zawierane są pierwsze dziecinne przyjaźnie, czasem na całe życie to o ich pnie opierają się płaczą ludzie pozbawieni sił, a czasem ich gałęzie pamiętają szorstki sznur, gdy serce już całkiem utraciło wszelkie siły.
To widzę mam podobnie jak Twoja Kaśka, też uwielbiam bez
Choć u mnie część ran na wierzchu, a część pod skórą.

Pozdrawiam, i czekam niecierpliwie na następną twarz Kaśki

[em_]

odkąd ściągnęła uzdę ukrywa rany
pod grubą skórą

jak drzewo które nie pamięta burzy




- zabieram