stan rzeczy

[em_]

słońce pada przez szybę na manekiny
- rozgrzane ale oziębłe
długonogie
lecz donikąd nie zmierzają

to okno i świata w nim
zaledwie jakaś milionowa
-zbędne zamieszanie
światło
jest ostre

tnie na centymetry granatową pościel
(ani jednej obcej linii papilarnej do odczytu)

ostrość objawiona
z centymetrów pościeli odczytuje pustkę
(żadnej twórczej postawy

monolog papilarny to nie sztuka

- formalność
dokument świadczący o ciele)

[tabakiera]

Zimne piękno, zero emocji, maski.
Indywidualność jako linie papilarne, które nic nie znaczą. Mogą ewentualnie służyć identyfikacji.

Peel śledzi to zjawisko przez szybę i chyba jest przerażony.

[lczerwosz]

Ja bym nieco zmienił, wybacz mi

słońce pada przez szybę na manekiny
- rozgrzane ale oziębłe
długonogie
lecz donikąd nie zmierzają //zamiast daj "-" jak wyżej dałaś

to okno i świata w nim
zaledwie jakaś milionowa
-zbędne zamieszanie
światło
jest ostre //może równoważnik zdania: ostre to światło

tnie na centymetry granatową pościel
(ani jednej obcej linii papilarnej do odczytu)

ostrość objawiona
z centymetrów pościeli odczytuje pustkę //materiału bo powtórzenie, matariał oznacza też dokumentację
(żadnej twórczej postawy

monolog papilarny to nie sztuka //rekwizyt z liniami papilarnymi już został użyty, może coś z kryminalistyki aby zostać w temacie, może monolog denata to nie sztuka w dzisiejszej dobie

- formalność
dokument świadczący o ciele) //niesmaczne poświadczenie nieistnienia

[em_]

Witaj Leszku,
odebrałeś wiersz trochę inaczej niż go pisałam, ale tak już jest, że każdy myśli swoje
wiem, że powtórzenia - użyłam ich celowo i pewnym było, że ktoś się przyczepi, ale
stało się i niech tak zostanie.
Dziękuję za poświęcony czas,
pozdrawiam

[Marcin Sztelak]

Szczerze to nieco zmroził mnie ten wiersz, bo czarny obraz się z niego wyłania, tylko papierek, czy kawałek plastiku świadczący o bycie, istnieniu... brrr, gorzej niż u Orwela. Chociaż nie mówię, że taki świat nie istnieje i nie rozszerza swojego zasięgu...

Pozdrawiam.

[eka]

to okno i świata w nim
zaledwie jakaś milionowa
-zbędne zamieszanie (brak spacji)
światło
jest ostre

tnie na centymetry granatową pościel

Ta milionowa tnie? Czy światło? Pewnie to drugie, ale kim/czym jest milionowa?
Nawiasy, pewnie taka w ich zamierzeniu celowość, rwą rytm czytania.

Fakt, dialog papilarny byłby w pościeli o niebo cieplejszy.

[Hosanna]

nie rozumiem tej "milionowej"
milionowa część ?

może ktoś rzuci światło ?


ogólny obraz mam taki - zbrodnia pustki
choć manekiny reklamują pościel
sa puste
ale nawet na powierzchni nie maja indywidualnych linii papilarnych

naukowiec mógłby odkryć samotność tych miejsc badając nieistniejące linie papilarne
ich brak dowodzi braku życia
choć światło i pościel maja przyjazne życiu konotacje
tu współwystępują na arenie pustki

to wiersz o przebłysku samotności

[em_]

nie rozumiem tej "milionowej"
milionowa część?

- dokładnie o część chodzi

[Alek Osiński]

Mini traktat o manekinach - ciekawe podejście,
jakby na siłę szukać w naturze martwej z przekonania
linii, które nakierują na życie. Bezskutecznie,
bo światło oślepiając i tnąc na możliwe do przetrawienia kęsy
i tak wiedzie nas w ślepą uliczkę

[anastazja]

światło
jest ostre

tnie na centymetry granatową pościel
(ani jednej obcej linii papilarnej do odczytu)

w granatowej pościeli pustka... Samotny smutek - to piękny wiersz (ulubiony temat)
em_