dzień który zmroził krew

[Napoleon North]

rozbraja mnie dziś śmiechem
tarzan w galotach nad urwiskiem
koń by się uśmiał
spłyną strach namiastka czarnej dziury

a wśród notabli błyszczał gil
co nic nie stworzył tylko spał
zakłócił mój spoczynek

urwanym słowem zburzył mur
od tak dziennie napluł mi
na głowę anioł z chmurki

a gdy mnie boli ząb
zrębowo się utrzyma
spożywam słodycz w bólach
z kroplami rosy przeklinam
podwieczorek

[eka]

W tych wersach, mimo treści i tytułu, cieszy siła peela, który dobrym dystansem niweluje mrożenie.