Szorstki.

[Karma]

Z cyklu: Indziej.








Zamiast odzwierciedlać framugę,
puchniesz pod dotykiem i zapachem
następnego września - gdzie miotła,
chybocząc się w kącie, pozwala nie zwalniać.

Innym wystarczą same dźwięki
- opowiadają o takim a takim głosie,
jakby ten był w stanie udźwignąć pamiętnik.
Lub przynajmniej pojedynczy puch.
Ja potrzebuję słów i zapewnień, o które
warto się starać, nawet jeśli to tylko fantazja
- tej przecież w końcu, pod dostatkiem -
pod językiem, szczególnie gdy leżysz obok
i można dopowiedzieć co nieco - co nieco ugrać
czy wytargować wśród tych wszystkich zgiełków,
co to warczą na ciebie i schną.

Tymczasem pościel dogasa, przewrócona na nicę,
z okien na chodnik kapie ziąb.
A jedyne, co jestem w stanie usłyszeć, to

[eka]

Szukam czasownika, który pozwoliłby mi na identyfikację podmiotu, ale niestety daremnie. Wyznanie może zatem być wewnętrznym dialogiem z drugą odsłoną osobowości, lub ma inną, konkretną, zakładam że adresatkę a nie adresata, chociaż tytuł może wskazywać na niego.
Tyle tytułem rozkminki pierwszej, może w trakcie interpretacji coś zrobi się pewne.

Zwrotka pierwsza. "Ty" liryczne zamiast odzwierciedlać funkcje framugi, czyli jak rozumiem być twardym, solidnym miejscem osadzenia peela, zmienia swój kształt, puchnie znaczeniami i zapachami tego co dopiero przyjdzie, ciekawe że we wrześniu, adresatka oczekuje wczesnej jesieni?
Miotła trochę zabawnie wchodzi w kontekst, chcę ją zobaczyć w roli zamiataczki liści, a nie środka komunikacji pani czarownicy.

Druga część jest równie ciekawa, charakteryzuje odbiorców wyznań peela, który pragnie więcej i więcej wrażeń, ale chyba takich nie do końca przekonanych, bo... jego liryczny głos nie oddaje tego, co jest naprawdę, nawet grama puchu.
ale i tak każde zapewnienie jest na wagę złota, nawet jeśli rodzi się z fantazji. Potem prośba, aby adresatka mimo nieprzychylnego zgiełku wokół niej, dawała słowa i zapewnienia. Bardzo to ładnie ująłeś.

Trzecia odsłona to opis realnego stanu. Kapiący z okien ziąb, dogasająca pościel... i tylko cisza.
Może peel zbyt szorstki i dlatego się nie doczeka? A może w cyklu Indziej kiedyś to nastąpi?

Adresatką może być również wena.
Warto było się u Ciebie zatrzymać, Marcin. Bardzo ciekawy, metaforyczny wiersz.
Pozdrawiam.

[Karma]

Dzięki Ewo za czytanie. Przepraszam, ale nie jestem w stanie odpisać na komentarz.
Jestem w takim nastroju i stanie emocjonalnym, że nic - tylko pisać.

[Marcin Sztelak]

Doskonale skrojone metafory, coś jak rozmowa z sobą samym, tak całkiem na poważnie...

Pozdrawiam.

[Karma]

Raczej, że nie na niby

[karolek]

Tymczasem pościel dogasa, przewrócona na nicę,z okien na chodnik kapie ziąb. A jedyne, co jestem w stanie usłyszeć, to

Bardzo dobre frazy.

[Karma]

Dzięki Dexter