Wychodzę na dach po nowe rozgrzeszenia

[biegnąca po fali]

Nie przychodź. Zostań w głowie - myślą,
obrazem bez ram i autora.

Nie pchaj się na kartkę, usta. I tak trafisz
na strych w kartonie wypchanym
pustymi słowami.

Czasem lepiej zniknąć. Stopniowo obrastać
w kojącą ciszę, zamiast wisieć nad miastem,
gdzie kominy jak palce celują w niebo.

Chcesz? Dam ci lalkę. Przytulisz się
jak do wyrodnej matki zanim wyda
na świat kolejne sieroty.

Wszystko już było. Miłość i śmierć. Butelki
wódki. Zardzewiałe łajby. Ciężarne
dziewice.

[AS...]

znakomity wiersz

temat wprawdzie oklepany do bólu, ale potrafisz znaleźć nowe sposoby
na przekonanie czytelnika...
nie mogę się doczekać kiedy przestaniesz pisać o swojej wątrobie
bo zaczynam się obawiać, że wraz z nim przepadnie twoje pisanie;
a szkoda by było - zapowiadasz się na rasową poetkę
pozdrawiam

[biegnąca po fali]

ASie - ja nie piszę tylko o swojej wątrobie. Mam mnóstwo innych wierszy - takich zapisów chwil,
zdarzeń zaobserwowanych w drodze, ale to są zupełnie inne teksty i chyba dlatego mam jakiś wewnętrzny opór
przed publikacją. Boję się ośmieszyć - mówiąc otwarcie, dlatego leżą sobie grzecznie w szufladzie i czekają na cud.


Dziękuję i pozdrawiam

[eka]

Podmiot w rozmowie z samym sobą? Czy w dialogu z innym TY lirycznym? Nie sposób ustalić, ale opcja pierwsza bardziej wg mnie prawdopodobna.
Dobrze, gorzko napisany wiersz.


Tylko tutaj haczy:

Nie pchaj się na kartkę, usta

Nie pchaj się na kartkę, w usta.

Pozdrawiam.

[Marcin Sztelak]

Bardzo dobry, chociaż przepełniony goryczą wiersz. Faktycznie wszystko już było - ostatnia zwrotka rewelacyjna.
I świetny tytuł.

Pozdrawiam.

[Mms]

Peelka nie jest gotoea do konfrontacji sama ze sobą.Wie że na dachu może być niebezpiecznie.Uapakaja się, ze nie ona pierwsza ma sytuację ciężką.Trzeba się uspokoić, wyciąga argumenty przeciw wychodzeniu.I to jest optymistyczne,że peelka jest silna.U mie samą siebie przekonać.Tak odebrałam bardzo ciekawy wiersz.Pozdrawiam .

[em_]

Nie podoba mi się jakoś początek, ale to chyba tylko kwestia gustu
puenta znakomita

[biegnąca po fali]

eka, Marcinie, Mms, em_ - dziękuję i pozdrawiam

[Alek Osiński]

Wszystko już było. Miłość i śmierć. Butelki
wódki. Zardzewiałe łajby. Ciężarne
dziewice.

Wiersz mi się podoba, ale tej puenty osobiście nie łykam - wolałbym
raczej gdyby się skończył o strofę wcześniej, bo do zbyt dużej
oczywistości go sprowadza - "wszystko już było",
bo dalszy ciąg to już jakby tylko rozbudowanie tej "sentencji"

[ajw]

Pełen smutku, (który niemal wylewa się ze słów) wiersz kobiety, którą facet po prostu zawiódł i dlatego nie ma już ochoty dawać mu kolejnych szans. Wszystko już było : wiara, nadzieja i miłość. Nadzieja umiera ostatnia, a w tym kawałku widzimy jej agonię. Właściwie już jej nie ma, dlatego tym bardziej smutno..
Bardzo dobrze oddane emocje. Kupuję. Dobry wiersz.

Pozdrawiam