niżej są tylko chmury

[ajw]

wyciskam chwile i maluję ściany
truskawkowym sokiem. pachnie wieczór,
o płoty opierają się dziewczyny i róże.
noce przepadają do rana, przewracając się w półśnie.

nic nie wiem o twoim strachu, wtulonym w nagie
skały, gdzie pod stopami śnieg jak zimne
schody. do nieba zawodzi wiatr,
trzepocząc w modlitewnych flagach.

jestem tylko dźwiękiem
w nieograniczonej przestrzeni.
imieniem, które nie wywoła lawiny.

[Gloinnen]

Bardzo udany debiut. Podoba mi się ten sposób obrazowania poetyckiego.
Liryzm jest delikatny, choć klimat wiersza mocno niepokojący, duszny. Duży ładunek emocjonalny, oddany w sugestywnych obrazach.

Świetny wiersz.

Pozdrawiam,


Glo.

[skaranie boskie]

Rzadko się zdarza, by ktoś tutaj zaskoczył pierwszym wierszem.
Ty zaskoczyłaś. To dobry utwór. Nieco mnie odstręcza sposób zapisu, ale był czas przywyknąć do współczesnych udziwnień. Ja zawsze po kropce zaczynam wielką literą i dlatego inni twierdzą, żem staroświecki. Cóż, trzeba przyśpieszyć, by nadążyć za czasem.
Dobry wiersz, Iwono.

[eka]

Witaj Ajw

Pierwsza zwrotka ( truskawki, róże, dziewczyny, noce) w bardzo żywych, energetycznych kolorach i smakach - to świat podmiotu, witalny, zachłanny na życie - jak te nieprzespane noce.
Druga to krajobraz człowieka ogarniętego lekiem, ten lęk (modlitewne flagi) wiąże się z karą? Bardzo mocno skontrastowana sytuacja i osoba z pierwszą cząstką.

Trzecia - hmm... może być głosem nieistniejącego Boga (zakwestionowanie mocy - lawina) lub wyrazem smutku peelki, że jej głos mniej waży dla bohatera, ale skąd ta pewność, jeśli 2. zwrotka zaczyna się od zanegowania swojej wiedzy na temat jego lęku?
-----------------------------------------------------------------------------------
Ciekawy wiersz, daje możliwość głębszych odniesień, podobało się.

[Gloinnen]

Ja mam trochę odmienną interpretację.

Prawdę mówiąc, wizja ścian pomalowanych truskawkowym sokiem, zdaje się symbolizować bądź ilustrować, w metaforyczny sposób, zdarzenia budzące lęk, wyjęte z sennego koszmaru.

W drugiej strofie, opis strachu, choć ukryty za przenośniami, wskazuje na to, że peel (peelka) wbrew swoim zapewnieniom wie o nim bardzo dużo, a nawet może się nim bawi?

Końcówka - może być rozumiana dwojako - albo jako zapis rezygnacji, pogodzenia się, albo wręcz przeciwnie, jako punkt zwrotny.

W całym wierszu - według mnie - drzemie zapowiedź jakiegoś dramatu. Istnieje coś złowieszczego w tej sielance, nakreślonej w pierwszej części.

[Alek Osiński]

Znamy i lubimy

Mam tylko wątpliwości stylistyczne, co do "wyciskam", otwierającego
wiersz, może ze względu na inne znaczeniowe konotacje tego słowa,
ale w obliczy bezradności, którą wyraża puenta, może to i dobre
słowo, aby oddać wysiłek włożony w kreację sytuacji...

[eka]

No to spróbuję jeszcze raz po kolejnym przeczytaniu wiersza i komentarzy, staranniej/uważniej przyglądając się słowom, zinterpretować.
Wyciskać chwile - z tuby, z czegoś zamkniętego, tu więc z przeszłości. Czerwień ma różną symbolikę, ale w połączeniu z zapachem (truskawki, róż) jest przywoływaniem pięknych chwil. Pierwsza zwrotka to powroty do dobrej przeszłości, ze względu na obecność w wierszu drugiej osoby, do relacji, która między nimi była i minęła.

Może trzeba mniej metaforycznie odczytywać cząstkę drugą? Czemu skończyła się dobra przeszłość? Niżej są tylko chmury, nagie skały, śnieg, wiatr, wykuwane stopnie w śniegu... to wiedza dostępna nawet tym, którzy w wysokich górach nie byli. Peelka zatem nie może wejść tylko w stan ducha bohatera, jego lęk i następstwa, a reszta jest do wyobrażenia sobie, tej sytuacji, która zakończy się tragedią, bo relacja została przerwana... śmiercionośną lawiną.

Nieograniczona przestrzeń. Bycie dźwiękiem, krzykiem, imieniem... w przestrzeni ponad chmurami.

Przyciąga Twój wiersz.



Z drugiej strony, cała sceneria może być metaforą innej klęski, stanu psychicznego i sytuacyjnego w którym znalazł się bohater wiersza, a peelka podkreśla, że nie była "lawiną", która się do ostatecznego efektu przyczyniła.

[ajw]

Jeszcze wczoraj myślałam, że nikt tu nie zajrzy, a dzisiaj cudowne zaskoczenie. Od razu słonko jaśniej zaświeciło. Miło mi, że zastałam tyle mądrych komentarzy, które nie są zdawkowe.
Nie będę wyjaśniała sytuacji lirycznej zaistniałej w wierszu, bo bardzo podobają mi się Wasze interpretacje. Pokazują, że jest w nim przestrzeń i każdy może rozumieć go na na swój sposób.

W każdym razie bardzo dziękuję

Ps. Alek, jako, ze nie podoba Ci się słowo "wyciskam" wyjaśnię: "wyciskam chwile i maluję ściany truskawkowym sokiem" to określenie bardzo banalnej czynności (peelka robi po prostu sok truskawkowy, w smaku którego pozostaną chwile związane z początkiem lata - ich smak, zapach etc, a przy okazji - jako, ze jest zamyślona - brudzi kuchenną ścianę).

[lczerwosz]

o płoty opierają się dziewczyny i róże.

na interpretację spóźniłem się, wyprzedzili mnie wcale nie często komentujący Admini, Alek i Eka zawsze tak bezbłędnie trafiający w sedno.
To cytowane zdanie pokazujące izometryczne odwzorowanie jakże odmiennych bytów, sprowadzając je do wspólnej przestrzeni, przypomniało mi cytat, zapomniałem już jakiego to pisarza, który twierdził, że nienawidzi luster i kopulacji, gdyż oba te zjawiska zwiększają liczbę osób na świecie. Jakiś latynos to był.

[AS...]

rewelacja

ciekawy jestem czy od dawna piszesz;
jako góral (z pochodzenia)
doceniam wysokogórskie klimaty
i charakter Wandy Rutkiewicz;
wrzuć coś jeszcze, proszę