Origami

[biegnąca po fali]

Wchłania mnie szare tło.
Odcienie mnożą się, przenikają
kolejne warstwy, gdzie na przekór
pulsuje życie.

Gdybyś był, kolejne słońca
nie gasłyby tak szybko, będąc jedynie
chwilowym rozbłyskiem.

Słowa tracą wydźwięk. Papierowe ptaki
kończą lot pod przeciwległą ścianą,
zamiast przysiąść na ramieniu.

[ajw]

Przeczytałam i zobaczyłam wszystkie odcienie szarości. Nawet papierowe ptaki miały tę barwę.
Piękny, wypełniony smutkiem i niestety brakiem wiary w siebie wiersz kobiety, która bez miłości więdnie, szarzeje, wtapia się w tło i w końcu zniknie.
A może warto uderzyć w kolory, rozbłysnąć, wywołać burzę z piorunami, poczuć, że się żyje i że nie wszystko stracone?

Pozdrawiam

[biegnąca po fali]

ajw - dziękuję i pozdrawiam

[eka]

Papierowe ptaki
kończą lot pod przeciwległą ścianą,
zamiast przysiąść na ramieniu.

Ładna pointa.
Dobrze łączy się z pierwszym wersem, a tekst okrojony z pozostałych słów, tworzy dobrą miniaturę, lepiej oddającą stan ducha.

[Alek Osiński]

Jak dla mnie pierwsza i ostatnia - dobrze współgrają, środkowa słabiej brzmi...

[biegnąca po fali]

Ok. Rozumiem

[Marcin Sztelak]

Smutny wiersz, chyba pozbawiony nadziei, jednak zrezygnowałbym z środkowej zwrotki, zarówno odstaje od dwóch pozostałych jak i wydaję mi się zbytnim dopowiedzeniem.

Pozdrawiam.

[biegnąca po fali]

Środkowa zwrotka celowa brzmi tak a nie inaczej, ale skoro jest słabsza
to może warto przemyśleć sobie to i owo


Dziękuję.