był sobie chłopiec

[marta zoja]

tajemne wibracje dzieciństwa
wbijają się w nas kolcami
uparcie manipulując rzeczywistością

małe życie Yanagihary*
zaciera ślady przeszłości
bliznami ciała
już dorosłym chłopcom

okaleczone szczegóły zasypują
traumy piaskiem z klepsydry
gdy każde ziarenko jest jak cios

prawdy

* Hanya Yanagihara Małe życie

[Alek Osiński]

Następna ciekawa książka do przeczytaniu Zosiu?
Dawno Cię nie było Troszeczkę bym jeszcze doszlifował
stylistycznie wiersz, bo wydaje mi się ciut kuleć
w 2 i 3 strofie, ale wiem, Ty masz już taką trochę
niekonwencjonalną składnię, może innych przekona...

Pozdrawiam

[Marcin Sztelak]

Bardzo dobry wiersz, skondensowany i wyważony. Natomiast pomyślałbym nad ciosem prawdy - nie brzmi to za dobrze, ba nawet patetycznie, czyli zrezygnowałbym albo z ciosu albo prawdy.

Pozdrawiam.

[biegnąca po fali]

Wibracje dzieciństwa, ślady przeszłości, bliznami ciała, cios prawdy...
Sporo tego Niby wszystko jak trzeba a jednak drażnią mnie takie metafory.
Zwłaszcza stosowane w nadmiarze.

Pozdrawiam