Euforia.

[Karma]

Odstawmy tabletki
tak
nawet te kolorowe, stojące obok
nieposkładanych zdań. Niech obrócą się
i rozejrzą za nowym domem.

A skoro już uwiją sobie gniazda
i znajdą prąd, niech przygarną mnie
chociażby jako ozdobę.
Nie chcę zostawać tam, gdzie ciągnie od drzwi
i stopy przymarzają do twoich powiek,
jakby przypadkiem.
Jakbym natknął się na ciebie, zanim jeszcze

i moglibyśmy porozmawiać zamiast
się śmiać.




z cyklu: Nieobecność.
11.10.2016

[Alek Osiński]

Podoba mi się tej język. precyzyjny
jak wysterylizowane chirurgiczne
narzędzie...udanie izoluje poszczególne
tkanki wiersza

tak się zastanawiałem nad tym powtórzonym
jakby - jakbym, ale w sumie nawet dobrze
robi dla rytmu

Pozdrawiam

[Karma]

Skoro robi dobrze, to się nie kłócę.
Dzięki.

[pallas]

Mamy w wierszu peela mężczyznę, który zwraca się może do swojej dziewczyny. Podmiot chce, aby odstawili na bok wszystko, co robią, myślą . Chce, żeby słowa, których nie słyszy, a może są proste. Znalazły swoje miejsce. A gdy znajdą mieszkanie, mężczyzna chce je umieć wypowiedzieć zawsze. Do kogo? Najpewniej do dziewczyny. Chciałby spotkania, rozmowy zamiast sztucznych poz. A to "jakby" wzmacnia przekaz, wręcz potęguję to, że mężczyzna nie może nic zmienić, pokazuje jego beznadziejność.

Piotr

[Karma]

Hm - ciekawie to zobrazowałeś, Paliasie. Może i coś w tym jest :P

[Elunia]

Gdzie kupiłeś te tabletki na nowy dom, nowe życie. Szukam czegoś takiego.
Ciekawy wiersz Marcinie

[Karma]

Ale przecież tekst właśnie o tym, że nie kupiłem.
Dzięki.

[Elunia]

No wiem, ale potrzebna od zaraz.

[Karma]

Sorry :P

[eka]

Euforycznie w planach.
Ale brak nie odstępuje.

Zawsze mnie dziwiło skąd ta siła wersów rozpoczynających się od spójnika "i" w rytmizacji utworu.
Niesamowite.