Grób Anny z Rischerownikisch na Łyczakowskim cmentarzu.

[barteczekm]

Bez drzewa jedynie z pomnikiem,
pełna cnót niewieścich w wołaniu o piasek.
Przepycha się Anna od ponad wieku
wśród bohaterów, poetów, innych mniej znanych -
pośmiertnie zdejmowanych masek.

Przyjmuje Anna wszystko
od światła po nieskuteczne modły
tak jak doczesna współczesność, koryta ściśnięte głodem,
wyssane ściernisko.

Znana z imienia bez możliwości
sprawnego przeczytania nazwiska.
Kiedyś opłakiwana (przynajmniej raz),
dziś tylko brudny kamień,
przy reszcie bez większego wyrazu

a jednak uwiodła grobem
(jak widać nie taka cnotliwa)
Anna z Rischerownikisch na Łyczakowskim cmentarzu.

[witka]

lubię stare nekrologie - w nich coś jest, w nowych sznyt komercji niestety.
czasem się zabawiam w pisanie epitafium - bardzo dobry tekst.

[barteczekm]

lubię stare nekrologie - w nich coś jest, w nowych sznyt komercji niestety.
czasem się zabawiam w pisanie epitafium - bardzo dobry tekst.

Dzięki. Sporo w tym racji. Epitafia to coś co wyróżnia człowieka nawet po śmierci i trwa z nim aż do czasu istnienia pomnika. Często jest jedynym czymś co pozwala jakoś go poznać. Stare cmentarze to magia.

[elka]

Rewelacja! Czegoś tak dobrego jeszcze nigdy nie czytałam.
`
+

[Mms]

Witaj!

Dobry wiersz na czasie.
"a jednak uwiodła grobem
(jak widać nie taka cnotliwa) "

Uśmiechnęłam się, bo przecież uwodzenie nie jest niczym złym.
Jak kobieta kocha, to uwodzi,bo wie że tylko z nią on będzie szczęśliwy.
A nawet Jeremiasz się modlił się "Uwiodłeś mnie Panie a ja pozwoliłem się uwieść."

Pozostaje zatem pytanie o cel uwodzenia Anny.
By pamięć, by kwiaty i znicze a może też, oby ta modlitwa była taka, żeby - skuteczna.
Pozdrawiam

[barteczekm]

Pozostaje zatem pytanie o cel uwodzenia Anny.
By pamięć, by kwiaty i znicze a może też, oby ta modlitwa była taka, żeby - skuteczna.

To pytanie jest istotą powyższego przekazu. Mile i budujące, że również Tobie się nasunęło. Dziękuję

[Alek Osiński]

Idea wiersza bardzo zacna, chociaż tekst nie przekonał mnie do końca.
W tym szkopuł, jeśli chodzi o teksty z dołączoną ilustracją, łatwo
wpaść w pułapkę powtarzania rzeczy widocznych gołym okiem
i pewne fragmenty wydają się niepotrzebnym powieleniem obrazu.

bo co może znaczyć np. "dziś tylko brudny kamień"
skoro wystarczy spojrzeć? Dlatego wiersz wydaje się krążyć
wokół tematu, ale jakby nie dotykał go do żywego.
To pewnie z tego powodu, że jak mawiali starożytni Chińczycy -
jeśli komuś coś pokażesz, to tak jakbyś sto słów powiedział...

Pozdrawiam