opieńki i kambr

[witka]

Bruno
poezja to dżungla
nigdy nie wiadomo
z jakiego próchna
są słowa

pisanie
prawdziwych wierszy
to świadomość życia na hałdach
rycia w bieda-szybach
i kantowanie
samego siebie
na wadze słów

[eka]

Kambryjska eksplozja życia i to co rośnie na próchnie drzew - opieńki.
ciekawy tytuł nawiązujący do próchna słów, czyli wyprodukowanej całej poezji.
Druga cząstka - świadomość braku relacji między znakiem (słowem) a znaczonym (desygnat), bo próchno znaków zasypuje oczy, nie pozwala na wierne odzwierciedlenie rzeczywistości w wersach.
Tak przynajmniej zrozumiałam, Witka.

[Henryk VIII]

Witaj,
a witam Cię stając wobec... niewiadomej.
Zazwyczaj niewiadoma ma to do siebie, ze jest transcendentalna. A tutaj jak?
Pomimo pewnej literackiej biegłości, tu... rozszyfrować nie umiem -- owszem, mam takie prawo!, mam także chmarę ptaków, które posiadam - mam prawo rozesłać, by mi wieści liryczne/ literackie doniosły... NIE SKORZYSTAM!
Bo zapytam po prostu : DLACZEGO BRUNO?
BO JAK BRUNO - TO ZWYKLE SCHULZ!
Ale... czy tak?
ALE JAK SCHULZ , TO CZY W WYMIARZE METAFIZYCZNYM?
ZE SZKOŁY PODSTAWOWEJ, Z LEKCJI GEOGRAFII ODZYWAJĄ SIĘ TCHNIENIA: KAMBR, ORDOWIK, SYLUR, DEWON, KARBON, PERM!!! - wydeklamowałam Wam z PAMIĘCI!!!, albowiem miałam dobrych nauczycieli ( albo nawiedzonych).
Tylko... co mam z tym zrobić w zderzeniu z kambryjską NUTĄ tekstu ORAZ DŻUNGLASTOŚCIĄ UTWORU?

KOCHAMI - PAN SCHULZ , TO... DŻUNGLA TEKSTUALNA ORAZ INTERTEKSTUALNA. Podobno też już wszystko o nim napisano. Skoro tak, pisać o nim - bez sensu. Ale... czy to jest prawda?
A jak, gdy ten tekst jest nie o Schulzu jednak -bo wszelakie ma prawo?
No i?
No jak...?

[witka]

A jak bym napisał żono, albo kolego to co było? treść by się pomała jak kółko graniaste ?

Dodano -- 11 lis 2016, 0:21 --

eka dziękuję, czegoś się dowiedziałem z Twojego komentarza.
Serdeczne dzięki.

Dodano -- 11 lis 2016, 0:51 --

Przypomniałem sobie jeden z komentatorów na pewnym portalu kojarzył tekst z Giordano Bruno.

[alchemik]

Myślę jednak, że pomyliłeś, witka, kambr z karbonem.
Ale nie każdy musi się zaraz znać na nazewnictwie er geologicznych.
Ja akurat znam się na takich duperelach z wielu różnych przyczyn, których nie warto wymieniać.

To karbon dostarczył węgla do twoich kopalń, do biedaszybów i przede wszystkim do twoich wierszy.
Nie zabraknie ci paliwa na poezję, choćby pozamykano wszystkie szyby.

W Kambrze Ziemię pokrywały niemal w całości płytkie oceany, a eksplozję życia reprezentowały niezliczone odmiany trylobitów.
Drzew na zwęglenie, żywicy na jantary i próchna dla opieniek ani na lekarstwo.

A wszystko inne jest takie jak piszesz i może być takie, jak interpretuje Ewa.

No i Bruno.
Zabawne, jak wprowadzając to imię dałeś zagwozdkę niektórym do kombinowania.
Ech, Bruno, dziadku wnukom, a nie mogłeś napisać, Edmundzie?
Edmund to imię mojego ojca, które też noszę z dumą.

Podziwiam twoje metafory i wiersze

Jerzy Edmund