W kadrach nad Adygą

[Meltemi]

W kadrach nad Adygą

przyszyję cię jak guzik. Może ziąb zelżeje, spóźni się
choć trochę? Pamięć nie rozchlapie mokrych miejsc
na twarzy. Wieczór szminką wymaluje spacje
między nami. Potem czyjeś ramię - pękaty sączek.

Piazza delle Erbe. Dzień sprzedaje miętę, przywiewa
ciepłostany. Kradniemy tuzin muśnięć, kilka fig na drogę.
Noszę maj w kieszeniach. Z zielonym. Z pętelką.

[witka]

Fajna kobieca poezja.
Wszystko na swoim miejscu - wiersz oddycha.

[Alek Osiński]

Lubię te Twoje ażurowe, językowe cacuszka,
ten fragment najbardziej na mnie działa...

Pamięć nie rozchlapie mokrych miejsc
na twarzy. Wieczór szminką wymaluje spacje
między nami.

[Eärendil]

Świetne! Jeszcze wrócę do tego wiersza, bo warto.

[Meltemi]

Dziękuję!