ja mieszaniec andaluzyjski

[witka]

zostawiam jesienny
metafizyczny kod
nosiciela poezji

po amplitudzie pampersa
puentuję życie

jest we mnie przemoc twórcza
wobec wierszy na okadziciela
komplementuję poetów z duszą
nienowoczesnych żelazek
naiwnych piśmiennych
jak ja Nikiforów ze swoimi szlaczkami

zimę oprószę łupieżem
styropianem bohaterów
Ewa już surfuje
na pierwszych łzach

może dociągnę 40-tki
udanych wierszy

[eka]

Przemoc twórcza, ale od strony podmiotu, dobre!
Szczerość monologu z wykorzystaniem chwytów (tu: metafor) jest gwarantem dobrych wierszy.
Nie ma autor już szansy żadnej na własną nikoforowatość, obojętnie jaką stylistykę by nie zastosował w swoich wypowiedziach i tekstach, osobowości ukryć się nie da.

Ciekawy ten wątek z neologizmem: na okadziciciela.
Okadzać, sacrum, tu pseudo oczywiście.
In blanco, w ciemno, ze względu na personę - chwalenie. Tak?

Piękne: surfing na łzach, mocny fragment z amplitudą.
Jest co czytać, łącznie z pieskim tytułem.

[witka]

To i tak prototyp .
Do roboty .
Ja jako coraz mniej anonimowy grafoman muszę przestać oprowadzać się z tekstami,
zacząć wychowywać te co sie na świat nie prosiły.